روایت های تکان دهنده از آزار دوچرخه سواران در جاده ها!

فرقی نمی کند زن باشی یا مرد؛ چراکه پرخاش و خشونت علیه دوچرخه سواران حرفه ایی در جاده های کشور زن و مرد نمی شناسد.

فقط کافی است سوار دوچرخه باشی آن وقت خواهی فهمید هر دو جنس به یک میزان، - اما به عناوین و شیوه های گوناگون مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، کافی است چشم برخی از رانندگان خودروها، موتورسواران یا عابران به یک دوچرخه سوار بیفتد آن وقت است که با ویراژ دادن، کُند کردن سرعت، متلک یا ناسزاگویی و حتی پیچیدن در مسیر حرکت دوچرخه کاری می کنند تا تمرکز یا تعادل دوچرخه سوار از دست برود.

با این تفاسیر، اگرچه دوچرخه سواری می تواند برای اغلب زنان و مردان جنبه ی ورزشی یا تفریحی داشته باشد اما چند وقتی است که خشونت و شوخی های پر خطر در گوشه کنار کشورمان عامل اصلی آسیب رسیدن به جسم و جان ورزشکاران دوچرخه سوار در جاده های کشور شده است.

کم نبوده اند دوچرخه سوارانی که بی دقتی رانندگان یا شوخی و خشونت سایرین آنها را به کام مرگ کشانده است.

محمد تیرانداز سال 1386 در کرمان، جسیم ایرانمش سال 1386 در کرمان، علی نوروزیان سال 1394 در لرستان، علی طالبیان سال 1390 در آذربایجان شرقی، حامد ژاله سال 1396 در قزوین، علی حیدری در اصفهان، رضا احمدی در تهران و اخیرا مهیار فرزانه سال 1399 در یزد از جمله دوچرخه سواران حرفه ای کشورمان بوده اند که جان �