«تقی زاده» تنها یک نویسنده نبود

زنده یاد «تقی زاده» تنها یک نویسنده نبود؛ مبارزی خستگی ناپذیر بود که سال ها مرگ مقدّر خود را به تأخیر انداخت و با اجل معهود پنجه درآویخت.

- رمان به اندازه ی یک نقطه بر پایه یادداشت های روزانه و شخصی نویسنده در طول سال ها مبارزه بی امان با دشمنی بود که مبتلای خود را به خاطر این اندازه پایداری، به ستایش برانگیخت.

بتهوون نیز روزگاری دراز به سنگینی گوش مبتلا بود و نیک می دانیم که این بیماری برای موسیقیدانی چون او چه ضایعه ی بزرگی بود! او برای چیرگی براین ضایعه –که از چهل سالگی تا دم مرگ با او بود – سالیان دراز با خویش کشاکش داشت تا در برابر این دشمن خطیر تسلیم نشود.

او در قطعه مساسولمنیس خطاب به خود نهیب زد: ای انسان! خودت به کمک خودت برخیز.

به این اعتبار، زنده یاد تقی زاده تنها یک نویسنده نبود؛ مبارزی خستگی ناپذیر بود که سال ها مرگ مقدّر خود را به تأخیر انداخت و با اجل معهود پنجه درآویخت.

نتیجه ی این آویزش، رمان برجسته به اندازه ی یک نقطه بود.

این رمان، بر پایه تجربیات فردی نویسنده در مبارزه بی امان با بیماری سرطان نوشته شده است.

با آن که هنر بیشتر با نیروی تخیل، عاطفه و احساس سر و کار دارد، خواننده خود را با نویسنده ای مواجه می بیند که علمی می اندیشد و رمان، گاه به گزارشی لحظه به لحظه و ریزپردازانه از آغاز شیمی درمانی تا بهبود د�