سکوت خانه سینما ادامه دارد؟

اگر بخواهیم به ضرس قاطع بر پیکره خانه سینما بعد از بازگشایی آن نگاهی بیندازیم، نه تنها در بزنگاه های تاریخی به داد سینمای ایران نرسیدند، بلکه حتی از شفاف سازی استنکاف می کردند.

- فرانک آرتا در روزنامه شرق نوشت: بدون تردید اخبار مهم و درعین حال تأسف برانگیر این روزهای سینمای ایران، به جلوگیری از اکران فیلم عصبانی نیستم (رضا درمیشیان) - باوجود داشتن پروانه نمایش رسمی و حتی عقد قرارداد برای اکران در سینماهای کشور - و همین طور بلاتکلیف ماندن نمایش فیلم آشغال های دوست داشتنی (محسن امیریوسفی)، چه در سی وششمین جشنواره فیلم فجر و چه در اکران عمومی مربوط می شود.

شرح ماجرا های توقیف این دو فیلم، مثنوی هفتادمن است که البته مخاطبان این مقال، اصل ماجرا را خوب و به تفصیل می دانند، اما آنچه بیش از هر چیز دیگری ذهن نگارنده را به خود مشغول کرده و تاکنون هم به جواب درست وحسابی دست نیافته، سکوت خانه سینما در قبال چنین اتفاقاتی است! مگر توقیف فیلم هایی که از سوی سازمان سینمایی کشور پروانه ساخت یا نمایش گرفته اند، موضوع کوچک و بی ربطی است که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت؟ درست است که در روزهای گذشته هیئت مدیره مجمع فیلم سازان و کانون کارگردانان به طریقی اعتراض خود را بیان کرده اند و الحق والانصاف فیلم ساز مستقلی مانند محمدعلی سج�