داودنژاد به فرهادی نامه نوشت

اینک که ابعاد پیروزی هایت قلمرو سینما،هنر و فرهنگ را پشت سر گذاشته و از تو یک قهرمان ملی ساخته است و از آنجا که روح بزرگ و قدرشناس تو بارها این پیروزی ها را در ادامه راهی ممکن دانسته که هنرمندان بزرگ تاریخ سینمای ایران آن را باز و هموار کرده اند و بالاخره با توجه به جوهره پیام تو که از ضرورت مبرم "همدردی " سخن می گوید، به عنوان یک همکار درد آشنا از تو می خواهم و یادآور می شوم، وقت آن است که برای حل معضلات طاقت فرسایی که علی رغم موفقیت های سالیان اخیر همچنان گریبان گیر سینمای ایران است، کمر همت ببندی و به یاری کسانی بیایی که می خواهند راه زندگی واقعی ایرانی را به سینمای ایرانی باز کنند،به تاراج دارایی هاو مخاطبان این سینما در بازاری آکنده از ناامنی پایان دهند، نهاد صنفی را به کار مبارزه با انحصار و حل مشکلات واقعی زنجیره تهیه و توزیع و نمایش بگیرند، پژوهش و آموزش و تربیت نیروی انسانی را در مسیری گره گشا برای رونق در بازار کار و اعتلاء سینمای حرفه ای قرار دهند و بالاخره سینمای ایران را از حالت مزرعه دیم که هرساله اکثریت تولیدات آن با شکست مواجه می شود، خارج کنند.

درد ناامنی، تبعیض، زد، بند و ویژه خواری دردی مزمن است که کلیت سینمای ایران را از دریافت سفارش و سرمایه از انبوه ده ها میلیونی مخاطبان خود عاجز می کند و آن را در �