فناوری هوش مصنوعی و ترس از مرگ: تأملی بر خودکشی یک نوجوان

تأملی بر خودکشی یک نوجوان نویسندگان: علی شاکر، سروش شاکر ماجرای سِوِل سِتزر (https://www.

theguardian.

com/technology/2024/oct/23/character-ai-chatbot-sewell-setzer-death)، نوجوان 14 ساله ای که به گفته ی مادرش پس از تعامل مداوم با یک چت بات هوش مصنوعی خودکشی کرد، بار دیگر پرسش های عمیقی را درباره ی رابطه ی انسان با فناوری و ترس بنیادین ما از مرگ مطرح می کند.

این واقعه نه تنها نشان دهنده ی چالش های فنی و اخلاقی در توسعه ی هوش مصنوعی است، بلکه بازتابی از نگرانی های وجودی ما در مواجهه با فناپذیری است.

سرعت سرسام آور تغییرات و افزایش ترس از مرگ با ورود هر فناوری یا پدیده ی نوینی به جامعه، احتمال بروز آسیب ها و مشکلاتی وجود دارد.

چون هر پدیده ی تازه ای در جامعه، می تواند آنتروپیک و بی نظم کننده باشد و می بایست زمان و انرژی متناسبی برای به تعادل دوباره رسیدن سیستم صرف شود.

یعنی سیاستگذاران عرصه ی هوش مصنوعی می بایست بتوانند با این واقعیت کنار بیایند که با حضور فناوری های هوشمند کنونی سرعت تغییرات بسیار زیاد است.

این در حالی است که شاید هیچ دوره ای از تاریخ سرعت تغییرات در این حد نبوده است.

تغییرات سریع دنیای اطراف بیش از گذشته به ما یادآوری می کند که چه قدر حیات و مرگ در هم پیچیده اند.