پاچه ورمالیده کیست؟؛ چگونه از حواشی یک شغل یک ناسزا خلق شد؟

آب حوض کش وظیفه داشت تا آب حوض را خالی و دیواره حوض را تمیز کند.

هر سال با پایان فصل زمستان و نزدیک شدن به بهار این شغل رونق بیشتری پیدا می کرد.

- آب حوض کش وظیفه داشت تا آب حوض را خالی و دیواره حوض را تمیز کند.

هر سال با پایان فصل زمستان و نزدیک شدن به بهار این شغل رونق بیشتری پیدا می کرد.

چون فصل زمستان آب حوض حیاط خانه از سرما یخ می بست و یا با برگ های خشک شده پر می شد، نظافت حوض ها یکی از مهم ترین بخش های نظافت خانه به حساب می آمد.

آب حوضیه، آب حوضی/آب حوضی کار نکرده / آب حوضیه، آب حوضی/آب حوضی نون نخورده .

این آواز برای بسیاری از تهرانی های قدیم خاطره انگیز است و روزگاری را به ذهن می آورد که هنور حیاط های خانه ها حوض داشت و رنگ فیروزه ای آن چشم ها را نوازش می داد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازهمشهری، زیبایی حوض های وسط حیاط هر سال با آمدن بهار صدچندان می شد و صاحب خانه دورتا دورش را با گلدان های سفالی و گل های شمعدانی چشمنواز می کرد.

در آن روزها برای همین حوض های فیروزه ای شغلی وجود داشت که به آب حوضی معروف بود.

آب حوض کش وظیفه داشت تا آب حوض را خالی و دیواره حوض را تمیز کند.

هر سال با پایان فصل زمستان و نزدیک شدن به بهار این شغل رونق بیشتری پیدا می کرد.