از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام

جابه جایی همواره یکی از دغدغه های مهم از زمان انسان های نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جدایی ناپذیر زندگی اش محسوب می شود، - بوده است.

نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالش های خاص خود از بروز هرج ومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.

  به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابه جایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیله ای برای حمل ونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمی کردند.

در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشین دودی، طیاره، قطار و.

به ذهنش رسید تا سختی ها را بر خود آسان کند.

با این وجود وسیله ای که بیش از هر چیزی طی حدود 130 سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابه جایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها می پردازیم.

تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفت وآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سال های آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکه رانی برای گسترش حمل ونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود 30 درشکه وارد شهر شد.