محمد محمد علی؛ مرگ نویسنده کوچیده 25 سال بعد از گردنه حیران

مسخره است ولی واقعیت دارد.

من هنوز گویی چمدان ذهنم را باز نکرده ام تا ببینم چه دارم و چه ندارم و کجا هستم.

- مسخره است ولی واقعیت دارد.

من هنوز گویی چمدان ذهنم را باز نکرده ام تا ببینم چه دارم و چه ندارم و کجا هستم.

   عصر ایران- در یادداشت مربوط به یاد بانو فخری خوروش پرسیدیم: چرا نویسندگان و هنرمندان ما نه در ایران که در آمریکا و کانادا و اروپا می میرند و اندکی بعد خبر آمد یک نویسنده بلندآوازه که روزنامه نگار زبردستی هم بود - محمد محمد علی- در ونکوور کانادا درگذشته است.

در آن نوشته به بهانه مرگ خانم خوروش به نام های دیگر که بیرون ایران چشم از جهان بستند هم اشاره شد:    رضا براهنی ( نویسنده و منتقد ادبی) در کانادا و بعد: مهدوی دامغانی ( استاد ادبیات) در آمریکا.

  امیر هوشنگ ابتهاج (سایه)- غزل سرای نامدار-  در برلین آلمان و عباس معروفی ( رمان نویس) در کلن آلمان و در زمستان گذشته هم : سید جواد طباطبایی (فیلسوف) در آمریکا.

به اضافه اسلامی ندوشن در کانادا و   فیروز نادری اختر شناس هم در آمریکا.

     از احمد شاملو درباره چرایی نرفتن سخنی مشهور است: من این جایی هستم، چراغم در این خانه می سوزد.

آبم از این کوزه ایاز می خورد.