روایتی از مهاجرت در «روزی روزگاری سمنگان»

نشست نقدوبررسی نمایش «روزی روزگاری سمنگان» با حضور منتقدان، نویسنده، کارگردان و اعضای این گروه نمایشی در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.

- نشست نقدوبررسی نمایش روزی روزگاری سمنگان با حضور منتقدان، نویسنده، کارگردان و اعضای این گروه نمایشی در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا به نقل از روابط عمومی پروژه، نشست نقدوبررسی نمایش روزی روزگاری سمنگان به کارگردانی محمودرضا رحیمی با حضور نصرالله قادری، فریال آذری و مدیریت رضا آشفته در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.

فریال آذری در ابتدای این نشست با اشاره به نقد کهن الگویی نمایش گفت: روزی روزگاری سمنگان در ژرف ساخت خود به مسئله پسااستعمار و مهاجرت اشاره دارد.

جایی که در جهان نابسامان ما وقتی امنیت و اقتصاد در سایه جنگ مورد تهدید قرار می گیرد هر کس که دستش به دهنش می رسد، رفتن را به ماندن ترجیح می دهد و این بار نه نیروی کار ورزیده با بدنی سالم که در دوران پسااستعماری انسان تحصیلکرده و باهوش به بیگاری در سرزمینی دیگر می رود چه اگزیستان او دچار آسیب است و این روش شاید بی دردسرترین روش برای تهی کردن جامعه از اندیشمندانش است.

او ادامه داد: نمایش بارها به اساطیر ایران نقب می زند درست در جایی که پروانه ریواس ها را در کوچه پاک می کند و معتقد است همیشه فصل ریواس است