جای خالی بازارچه صنایع دستی در شهر رودخانه و دریا

بابلسر مهد صنایع دستی و سوغاتی های متفاوت است؛ مهد هنرمندانی که سرپنجه هایشان، چوب، پارچه، سنگ و خاک را به کیمیا تبدیل می کنند و خلا یک بازارچه دائمی برای دسترسی راحت و نامحدود به زمان به آنها سخت احساس می شود.

- خبرگزاری فارس مازندران - کوثر قیصریدر دل سبزترین تکه از نقشه ی این کشور، شهر رودخانه و دریا خودنمایی می کند؛ شهر ساحلی بابلسر که شهرک دریایی، سایه آبی آسمان بر دریای پارکینگ های دهگانه و ساحل سنگی اش تنها دلیل جذب مسافران و گردشگران نیست.

بابلسر مهد صنایع دستی و سوغاتی های متفاوت هم است، مهد هنرمندانی که سرپنجه هایشان، چوب، پارچه، سنگ و خاک را به کیمیا تبدیل می کنند.

کیمیاهایی که تنها در جشنواره ها و نمایشگاه های مقطعی به عرضه گذاشته می شوند و خلا یک بازارچه دائمی برای دسترسی راحت و نامحدود به زمان به آنها سخت احساس می شود.

*کیمیاهایی در دل هنر مونا هادی پور هنرمند 36 ساله بابلسری است که از سال 78 کار با چوب را آغاز کرد.

او حالا دو کارگاه تولیدی دارد که غیر از خودش، چهار هنرمند دیگر به طور دائم با او همکاری می کنند، البته بسته به میزان سفارش ها، تعداد کارکنان کارگاه متغیر است.

کارگاهی برای تولید اکسسوری آشپزخانه، اتاق کودک، هتل و رستوران *کارگاهی کاملا گیاهی او کمتر از دو سال است که مجوز تولید صنایع دستی دریاف�