ماجرای بشکه های نفت در راهپیمایی 22 بهمن تبریز

خبرگزاری فارس- تبریز- معصومه درخشان: همه ما امروز به یک جشن تولد بزرگ دعوت بودیم.

جشنی به وسعت ایرانمان، در این جشن تولد همه ما خوشحال بودیم.

دست زدیم ، جیغ و هورا کشیدیم.

پرچم هایمان را بالای سر گرفتیم و سرود عزت، افتخار و سربلندی خواندیم برای ایرانِ جانمان.

در این جشن تولد چهره های شاداب زیادی دیدم.

از کودکانی که در گهواره بودند تا زنان و مردانی که شانه به شانه هم آمدند.

آنها که در این راه موی سپید کرده بودند.

  در دریای خروشان ملتی که برای جشن تولد پیروزی انقلاب آمده بودند دختر بچه ای توجهم را جلب کرد.

دختری  چادری با صورتی که پرچم خوش رنگ ایرانمان بر گونه هایش نقش بسته بود کنار پیاده رو ایستاده .

در حالی که پرچم کشورمان را به دست گرفته به مردمی که پرچم ایران را به دست دارند احترام نظامی کرده و آن گوشه ایستاده بود.

کنارش می روم دخترخانم اسمت چیه؟ یلدا امامی کلاس چندمی؟  کلاس سوم هستم.

احترام نظامی را از کی یاد گرفتی؟ از بابام یاد گرفتم.

چرا باید به پرچم ایران احترام کنیم؟ کمی مکث می کند و می گوید ما همه سرباز کشورمون هستیم.

  چطوری می تونی به کشورت کمک کنی؟ سعی می کنم درس هایم را خوب بخوانم و برای کشورم خوب و مفید باشم.

از یلدا خانم خداحافظی می کنم، در میان سیل جمعیت افراد زیادی بودند که  خانوادگی در جشن عزت ملی شرکت کرده بودند �