مصوبه کارگروه بازگشت ارز، فعالیت 400 شرکت هیدروکربنی را با مشکل مواجه می کند

الزام صادرکنندگان محصولات هیدروکربنی به رفع تعهد ارزی به شیوه فروش در سامانه نیما مبتنی بر سیاست انقباضی افزایش ارز موجود در خزانه بانک مرکزی به عنوان یکی از منابع اصلی دارایی دولت است.

- این رویه در سال 98 با تغییراتی مواجه شد، به این صورت که آن دسته از صادر کنندگانی که جز مجموعه پالایشی و پتروشیمی ها بودند باید حداقل شصت درصد از ارز حاصل از صادرات را در سامانه نیما عرضه نموده و حداکثر ده درصدش را در سامانه سنا به فروش رسانده و می توانند مابقی را واردات در مقابل صادرات خود انجام دهند.

سایر صادرکنندگان نیز باید حداقل پنجاه درصد عرضه به نیما و حداکثر بیست درصد عرضه در سنا و مابقی را برای خود واردات انجام دهند.

مبتنی بر بسته سیاستی دولت، صادرکنندگان در سال های 1398 لغایت 1400 به دو دسته تقسیم شدند.

صادرکنندگان پتروشیمی – فولادی و فرآورده های نفتی صرفا مجاز به عرضه ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما شدند و برای سایر صادرکنندگان پنج روش رفع تعهد ارزی پیش بینی شد.

  100 درصد صادرات فولادی و پتروشیمی و پالایشی در نهایت با تصویب آیین نامه رفع تعهد ارزی در سال 1401 موسوم به آیین نامه اجرایی تبصره 6 بند ح ماده 2 مکرر قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، به تصویب هیات وزیران رسید که به موجب آن صادرکنندگان محصولات فولادی، پتروشیمی، پالایشی و ف