نباید اجازه داد هوش مصنوعی جایگزین گوهر همدلی انسان شود!

سامانه های یادگیری ماشینی به گونه ای برنامه ریزی می شوند که در همه چیز بهتر از انسان باشند، اما آنچه در آنها ایجاد نمی شود، احساسات انسانی همچون همدلی، - محمدسجاد زارع میرک آباد، دانشجوی ارشد فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران به نظر می رسد باطن توسعه هوش مصنوعی، جستجوی غلبه و کمال خواهی است.

این می تواند برای انسانیت خطرناک باشد؛ همان طورکه اندیشه های فلسفی و شبه علم قرن 19 و اوایل قرن 20 منجر به فجایعی مانند استعمار، جنگ جهانی و هولوکاست شد.

البته به جای اینکه نژاد برتر انسان باشد، این بار یک ماشین است! باطن توسعه هوش مصنوعی، جستجوی غلبه و کمال خواهی است.

  اگر این گزاره افراطی به نظر می رسد، کافی است کمال خواهی ضدانسانی ای را که در بازار کار رخ داد، در نظر بگیرید.

در بازار کار، فناوری هوش مصنوعی، در راستای نظریه بهره وری حداکثری، خط تولید کارخانه را جایگزین مهارت های فردی می کند.

این تغییرات گسترده در بهره وری و نحوه کار، فرصت ها و تهدیدهایی ایجاد کرد که حالا قرار است با انقلاب صنعتی چهارم ، هوش مصنوعی بیشتر از قبل، جایگزین کارگران انسانی شود.

چندین مقاله تحقیقی اخیر، پیش بینی کرده اند که طی یک دهه، خودکارسازی[1] جای نیمی از مشاغل فعلی را خواهد گرفت.