صاحبان اولین شناسنامه ها در کردستان چه کسانی بودند؟

در کمتر از یک قرن گذشته نام اشخاص به ویژه در هنگام ولادت در جایی ثبت نمی شد و هویت اشخاص که شامل نام و نام پدر و لقب و پیشه و.

بود، شفاهی بیان می شد.

- ایسنا/کردستان در کمتر از یک قرن گذشته نام اشخاص به ویژه در هنگام ولادت در جایی ثبت نمی شد و هویت اشخاص که شامل نام و نام پدر و لقب و پیشه و.

بود، شفاهی بیان می شد.

تا قبل از سال 1295 هجری شمسی ثبت وقایع حیاتی از جمله ولادت و وفات براساس اعتقادات مذهبی و سنت های رایج در کشور، با نگارش نام و تاریخ ولادت مولود در پشت جلد کتب مقدس از جمله قرآن مجید به عمل می آمد و از افراد متوفی نیز جز نام و تاریخ وفات آنان که بر روی سنگ قبر ایشان نگاشته می شد، اثری مشاهده نمی گردید.

با گسترش فرهنگ و دانش بشری و نیز توسعه روز افزون شهرها و روستاها و افزایش جمعیت کشور، نیاز به سازمان و تشکیلاتی برای ثبت وقایع حیاتی ضرورتی اجتناب ناپذیر می کرد.

به تدریج فکر تشکیل سازمان متولی ثبت ولادت و وفات و نیز صدور شناسنامه برای اتباع کشور قوت گرفت.

ابتدا سندی مشتمل بر 41 ماده در سال 1297 هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و اداره ای تحت عنوان اداره سجل احوال در وزارت داخله (کشور) وقت به وجود آمد؛ پس از تشکیل این اداره اولین شناسنامه به شماره یک در بخش 2 تهران در تاریخ 16 آذر 1297 هجری شمسی به نام فاطمه ایرانی صادر شد.