نگاهی به حیات امامی که فاطمی بین فاطمیین بود

حضرت امام محمد باقر (ع) امام پنجم شیعیان در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجری در مدینه به دنیا آمدند و به مدت 20 سال امامت و رهبری شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را بر عهده داشتند.

- ایسنا/قم حضرت امام محمد باقر (ع) امام پنجم شیعیان در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجری در مدینه به دنیا آمدند و به مدت 20 سال امامت و رهبری شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را بر عهده داشتند.

حضرت ابوجعفر محمد بن علی (ع) فرزند امام سجاد (ع)، امام پنجم شیعیان در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجری در مدینه به دنیا آمدند.

مادر امام محمد باقر(ع) ام عبدالله دختر امام حسن مجتبی (ع) است و از این جهت، نخستین کسی بود که هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فاطمی و علوی بوده است.

چون نسب امام محمد باقر(ع) هم از پدر و هم از مادر به امام امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه زهرا(س) می رسد به ایشان علوی بین علویین و فاطمی بین فاطمیین گفته می شود.

کنیه اش ابوجعفر است.

باقر، شاکر و هادی القاب حضرت هستند؛ که مشهورترین این القاب باقر است.

درباره اینکه چگونه آن حضرت، بدین لقب، مشهور شد، جابر بن عبدالله انصاری می گوید: که پیامبر خاتم (ص) به من فرمود: ای جابر! امید است که تو در دنیا بمانی تا ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسین را که او را محمد می نامند.