حروف مقطعه شده ایم. فاء. لام. سین. طاء. یاء. نون

 بمب های فسفری بزنید.

پشت سر هم.

هر ساعت و هر دقیقه و هر ثانیه.

دست نکِشید.

ما را بکُشید! خانه ها و استخوان هایمان را در هم بکوبید.

کاری کنید که بدن هایمان را له شده از زیر آوار بیرون بکشند.

کفن های سرخ مان را به تماشا بنشینید.

و حتی جمجمه های شکسته کودکان مان را.

مغزهای ما روی زندگی پاشیده! مفصل هایمان جدا شده و هر بازویمان یک طرف افتاده.

حروف مقطعه شده ایم در گودال قتلگاه.

فاء.

لام.

سین.

طاء.

یاء.

نون.

فلسطین .

جدیدترین آیه ای که خدا این بار بر قوم بنی اسراییل نازل کرده.

خون آلود.

مظلوم.

و رنج کشیده.

    پس تلاوت مان کنید؛ هر طور که می خواهید.

تفسیرمان کنید؛ آن گونه که می پسندید.

اما ما همچنان رازآلودترین حروف مقطعه قرآنیم! که از کشف مان به التماس افتاده اید و عاجز شده اید.

    از ما چه می دانید؟ نه، براستی روبه رویمان بایستید و چشم در چشم های آتش گرفته مان بگویید که از ما چه می دانید؟ از مادری که چهارده سال است نُه ماه به نُه ماه باردار می شود اما برای او جز دختری با دو پای بریده، فرزندی نمانده.

از پسری که دنبال شیشه شیرخشکی برای خواهرش از خانه بیرون آمده و وقتی برمی گردد، جلوی دوازده جنازه خانواده اش که روبه روی آپارتمان متلاشی شان برای ابد خوابیده اند خشکش می زند.