دانش آموزانی که نقشه های شاه را نقش بر آب کردند

اگرچه شاه تصور می کرد تبعید امام به ترکیه در سال 43، تیر آخر به روحیات انقلابی مردم ایران است، اما مردم نشان دادند که عزم شان برای براندازی نظام پهلوی و دستیابی به استقلال و آزادی، - جزم تر از این است که چنین اقداماتی باعث شود عقب نشینند.

شاه حتی برای پیش بردن مقاصد خود، در روز 13 مهرماه سال 1344 امام را به عراق تبعید کرد و یکی از مهمترین اهدافش از این کار، تداوم جدایی میان امام و ملت و همچنین منزوی کردن امام در فضای غیرسیاسی حوزه نجف بود.

اما بر خلاف نقشه های رژیم، امام در نجف موقعیت خود را تثبیت کرد و ارتباط منظم و مستمری را با مبارزان و قشرهای مختلف برقرار نمود و بعد از رحلت آیت الله حکیم، مدیر وقت حوزه علمیه نجف، مرجعیت امام خمینی در داخل و خارج ایران فراگیر شد و حکومت پهلوی تمامی برنامه های خود برای به انحراف کشاندن نهضت و کمرنگ کردن فعالیت سیاسی امام را نقش بر آب دید.

در نتیجه رژیم پهلوی دوباره تصمیم به تبعید امام و این بار به فرانسه گرفت.

بر خلاف تصور رژیم که فکر می کرد با تبعید امام به فرانسه نام و افکار او محو خواهد شد، امام در مرکز توجه مطبوعات و محافل سیاسی جهان قرار گرفت و توانست صدای انقلاب را از قلب اروپا به گوش جهانیان برساند.