نوار غزه یا خانه هیولاها؟!

   چرا اسراییل دست به نسل کشی و قتل عام مردم غزه زده است؟ این سوال، جواب های بی شماری دارد؛ جواب هایی که ریشه تاریخی آن ها به سال هایی خیلی قبل تر از سال 1948 یا سال نکبت و جنایاتش برمی گردد؛ به ایدئولوژی قومی که خاخام های مقدسش در هفتاد و دومین بخشِ رساله سن هدرینِ تلمود بابلی که کتاب تفسیر تحریف شده شان از تورات می باشد، نوشته اند: اگر کسی آمد تا تو را بکشد، بلند شو و تو زودتر او را بکش! و حالا اینجا، در باریکه ترین نوار غزه، دوازده هزار نفر از بیست و چند میلیون مسلمانِ فلسطینی ساکن آنجا، پیش از کشتن، کشته می شوند تا تفسیری برای این آیه باشند! دیگر بحث، بر سر وجود کشوری به نام اسراییل یا فلسطین نیست.

دیگر حرف، حول حق با این است یا آن، نمی چرخد.

و دیگر زورِ هیچ کس به شیطان نمی رسد! چون در جسم صهیونیست ها حلول کرده و قرار است یک باریکه را با آدم هایش به آتش بکشد؛ یک نسل کشی تمام عیار، خونسردانه و تحت کنترل.

    هر دقیقه بیش از بیست انسان می میرد.

هر دقیقه بیش از پنجاه خانه آوار می شود.

و هر دقیقه به نابودی غزه نزدیک تر می شویم بی آنکه یک سیلی جانانه توی صورت شیطان زده باشیم و بگوییم: برو! اینجا سرزمین تو نیست.