ماجرای کاوش نیمه تمام، جسد بانوی اشکانی و کمبود بودجه

تپه اشرف، در سال 1360 اولین اکتشافات غیرعلمی را تجربه کرد.

این تپه که به سارویه یا کهن دژ نیز معروف است سال 1375 به ثبت ملی رسیده، گفته می شود، این بنا کتابخانه بزرگی بوده است که در آن کتاب های فراوانی نگهداری می شده است.

سارویه در حمله اعراب به ایران ویران شد و اکنون تنها بقایای آن به صورت تپه ای باقی مانده است که بنام تپه اشرف معروف است.

 ابن رسته در قرن سوم هجری درباره سارویه چنین می نویسد: در شهر جی بنای کهنه ای به شکل قلعه وجود داشته است موسوم به ساروق یا سارویه.

چون این بنا بسیار کهنه است نمی توان بانی آن را معلوم کرد و گویند قبل از طوفان نوح ساخت شده است.

این تپه سال 1372 منطقه مشتاق سوم اصفهان تعریض و به خیابانی دوطرفه تبدیل شد که همین امر باعث شد قسمت های گسترده ای از سازه های تاریخی بخش شمالی آن نابود شود.

در این تپه، قدیمی ترین اشیای مطالعاتی یافت شده توسط گروه باستان شناسی مربوط به دوره اشکانی است که به لحاظ تحقیق درباره گذشته این تپه بسیار حائز اهمیت بوده و به باستان شناسان کمک می کند تا گذشته این محوطه تاریخی را روشن کند.

نکته مهم در مورد قدمت تپه اشرف این است که با توجه به تجزیه و تحلیل ملات و اکتشاف بقایای سازه، نشانه هایی از دوران پیش از اسلام دیده شده و احتمال اینکه سابقه تاریخی آن به سال های قبل از اشکانیان نیز برسد