موشک و بمب؛ هدیه روز کودک برای کودکان غزه

شیرخشک تمام شده، صدای گریه کودکان گرسنه فضای بیمارستان را پر کرده، بدن آنها از درد و ترس و گرسنگی می لرزد، بیشتر آنها مادر خود را از دست داده اند و پشت هم بهانه می گیرند.

- خبرگزاری فارس: اینجا غزه است، شهر آتش و دود و خون.

، شهر بدن های تکه تکه شده و کودکان زخمی و مجروح، شهر مادران و پدرانی که هر روز داغدار فرزند می شوند و کودکان یتیمی که هر روز به تعدادشان اضافه می شود.

سری به خیابان های شهر می زنیم.

، خانه ها روی هم آوار شده اند، تنها صدایی که می شنوی صدای ناله و گریه هایی است که از بازماندگان حادثه می آید.

گاهی باد ملایم خاک های نشسته بر خانه های ویران شده را بلند می کند و بوی خاک، خاکستر و باروت و خون در فضا می پیچد.

    مردی از لابلای مخروبه های به جا مانده از بمباران شب گذشته، همسر و فرزندانش را صدا می زند، هر بار که احساس می کند صدایی از زیر آوار می آید، صدایش را بلندتر می کند.

دخترم، عزیزم، بابا.

او بعد از مدتی ناامید از این که جوابی نمی شنود، گوشه دیگری از مخروبه را زیر و رو می کند.

کمی آن طرف تر مرد دیگری آنقدر با دستان خالی آوار را زیر و رو کرده که انگشتانش زخمی شده، هر بار که دست می اندازد تا تکه ای از آوار را کنار بزند، از نوک انگشتانش تا عمق وجودش می سوزد، اما دردی عمیق تر وادارش می کند همچنان ادامه دهد .