«ساخت ایران» چگونه سر از خانه ما در آورد؟!

بسته را تحویل می گیرم.

در حالی که لبخندی به فروشنده ای می زنم که از قدیمی های محله است و خوشنام، می گویم که انقدر از این کالا تعریف کرده که اگر غریبه بودم، - گروه جامعه؛ خبرگزاری فارس: هیچ وقت فکرش را نمی کردم از کیفیت یک محصول آنقدر راضی باشم که بخواهم درباره اش مطلبی بنویسم.

به ذهنم خطور نمی کرد وقتی رخت و لباس نرم و تمیز می پوشم و لم می دهم گوشه دنج اتاق تا از پنجره بیرون را تماشا کنم، وقتی استکان چای تازه دم را بر می دارم و دستم به لطافت پارچه رومیزی می خورد؛ این جور قربان صدقه کشورم بروم.

در خیالم کارگران زحمت کش یک کارخانه؛ یکی از هزاران واحد صنفی کشورم را تجسم کنم که در صف تولید طوری کمر به کار و خدمت بسته اند که من همین جا در خانه ام آن هم عصر یک روز پاییزی، لطافت مطبوع منسوجات خانه را با دل و جان لمس کنم.

توی دلم هزار بار قند آب شود برای چکیده زحمت هایشان؛ محصول با کیفیتی که کاری کند که مدام زیر لب بگویم: مرحبا به ساخت ایران ! چه حس و حالی قشنگ، خالص و بهتر از اینکه یک کالای خوبِ ساخت وطن، حالی خوب با خودش بیاورد؟ همین اول بسم الله تکلیف را روشن کنیم که قرار نیست نام و عنوانی از یک شرکت یا کارخانه ای خاص ببریم و نام محصولی را تبلیغ کنیم.