دبیرستان ابوریحانی بیرونی ؛ هویتی که با رنگ یک درب چوبی زنده می شود

مدرسه ابوریحان بیرونی محله آفخرای رشت که خود یک بنای عمارت اربابی دو طبقه بوده، اگر می ماند، سمبل تاریخ آموزش این شهر بود؛ تاریخی که تنها یک درب چوبی از آن باقی مانده که کفاش گذر حاج آقا بزرگ آن را رنگ کرده است.

- "دبیرستان ابوریحانی بیرونی"؛ هویتی که با رنگ یک درب چوبی زنده می شود ایسنا/گیلان مدرسه "ابوریحان بیرونی" محله آفخرای رشت که خود یک بنای عمارت اربابی دو طبقه بوده، اگر می ماند، سمبل تاریخ آموزش این شهر بود؛ تاریخی که تنها یک درب چوبی از آن باقی مانده که کفاش گذر حاج آقا بزرگ آن را رنگ کرده است.

از تمام مدرسه، چیزی نمانده به جز دری چوبی که با یک طاق قوسی آجر چینی شده به دیوار حائل شده است.

33 سال آفتاب، چنان رنگ چوب را برده که در برخی از قسمت ها به سفیدی می زند.

انجیرهای روییده بر جرز دیوار و علف هایی که بر طاق قوسی رشد کرده اند، تنها بخش باقی مانده دبیرستان ابوریحان بیرونی را هم پوشانده است.

با این حال رحیم ابراهیم زاده یک روز تعطیل خود را تماما صرف می کند تا همان یک درب را که بر جا مانده از بنایی ارزشمند است، زنده کند.

با چه عشقی، گیاهان روییده بر حریم در را می زداید.

سمباده را که بر در می کشید، گرمای مردادماه هم زبانه می کشید، اما تا خنکای عصر، همان یک درب - که سمبل خاطرات کودکی اش بود - به رنگ قهوه ای آغشته شد.