امروز با بیدل دهلوی : رفته رفته عافیت هم کینه خواهی می کند

میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی در سال 1054 هجری قمری در ساحل جنوبی رودخانهٔ «گنگ» در شهر عظیم آباد پتنه (هند) به دنیا آمد.

وی اصلاً از ترکان جغتایی بود.

- میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی در سال 1054 هجری قمری در ساحل جنوبی رودخانهٔ گنگ در شهر عظیم آباد پتنه (هند) به دنیا آمد.

وی اصلاً از ترکان جغتایی بود.

بیدل در بیشتر علوم حکمی تبحر داشت و با طریقهٔ صوفیه نیز آشنا بود.

او ابتدا رمزی تخلص می کرد تا این که بنا به گفتهٔ یکی از شاگردانش هنگام مطالعهٔ گلستان سعدی از مصراع بیدل از بی نشان چه جوید باز به وجد آمد و تخلص خود را به بیدل تغییر داد.

علاوه بر دیوان اشعار، آثاری در نثر دارد که از آن جمله می توان به رقعات، نکات و چهار عنصر اشاره کرد.

وی در تاریخ چهارم صفر 1133 هجری قمری در دهلی درگذشت.

/ گنجور رفته رفته عافیت هم کینه خواهی می کندساحل آخر کشتی ما را تباهی می کند دوستان بر موی پیری اعتماد عیش چندخانه ها روشن چراغ صبحگاهی می کند آسمان زین دور مفعولی که ننگ دورهاستاختلاط خلق را معجون باهی می کند هرزه گویی بسکه در اهل تعین غالب ستلطف معنی را به لب نگذشته واهی می کند زاختلاط خشک طبعان محو مژگان می شودخامه هم هرچند اشک از د یده راهی می کند پیر گردیدیم حکم ضعف باید پیش بردقامت خم گشته .