امروز با شهریار : علی ای همای رحمت ، تو چه آیتی خدا را

علی ای همای رحمت ، یکی از مهم ترین اشعار در وصف حضرت علی علیه السلام است که توسط سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار سروده شده است.

- علی ای همای رحمت ، تو چه آیتی خدا راکه به ماسوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خداشناسی، همه در رخ علی بینبه علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماندچو علی گرفته باشد سر چشمهٔ بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخبه شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زنکه نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را بجز از علی که گوید به پسر که قاتل منچو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائبکه علم کند به عالم شهدای کربلا را چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازانچو علی که می تواند که به سر برد وفا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفتمتحیرم چه نامم شه ملک لافتی را به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمتکه ز کوی او غباری به من آر توتیا را به امید آن که شاید برسد به خاک پایتچه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را چو تویی قضای گردان به دعای مستمندانکه ز جان ما بگردان ره آفت قضا را چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دمکه لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهیبه پیام آشنایی بنوازد .