عرفه؛ روز تطهیر روح و صیقل جان...

عرفە روزی است کە انسان پی بە دریچەهای ناخودآگاە درونی خود برده و وجود و درون خود را با پیمودن «صحرای عرفات» و لبیک به کلام پروردگار جهانیان صیقل جان و تطهیر روح می دهد.

- ایسنا/کردستان عرفە روزی است کە انسان پی بە دریچەهای ناخودآگاە درونی خود برده و وجود و درون خود را با پیمودن صحرای عرفات و لبیک به کلام پروردگار جهانیان صیقل جان و تطهیر روح می دهد.

همان صحرای عرفاتی که جبرییل (ع) هنگامی که مناسک حج را به ابراهیم نبی می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت عرفت و او پاسخ داد آری.

از آن پس به این نام خوانده شد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، در بسیاری از آثار مکتوب آمده است که در این موقعیت زمانی و مکانی، مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف می کنند و آن را پایان تحمل صبر و رنجی می دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد، چرا که یکی از معانی عرف صبر و شکیبایی و تحمل است.

از این رو بزرگی و مقام این روز نزد مسلمانان از جایگاه خاصی برخوردار است، معنی نام این ماه صاحب حج است و آیین حج در روزهای هشتم، نهم و دهم این ماه انجام می گیرد، در زمان جاهلی نام این ماه بُرَک و همچنین مسبل بوده است، عید بزرگ ذی الحِجّه یا ذی الحِجّه الحرام ذُو الْحِجَّه دوازدهمین و آخرین ماه از ماه های قمری و یکی از ماه های حرام است.