حجاریان : دولت احمدی نژاد پوپولیسم پولدار بود، دولت رییسی پوپولیسم بی پول

درباره مرز های اصلاح طلبی می توانم بگویم ما از یک طرف با شبه اصلاح طلبان مواجه هستیم و از یک طرف با معدود افراد آوانگارد.

سایرین فعلا در حالت اغما به سر می برند و تلاش دارند راهی برای برون رفت از وضع کنونی پیدا کنند.

- اپوزیسیون خارج از کشور به خود مشغول است.

یعنی به جای آنکه خود را آلترناتیو یک نظام سیاسی بداند، به جان هم افتاده و درگیر مسائل داخلی اش است.

از این گذشته، آن ها به علت دوری از وطن چندان با مصائب مردم آشنا نیستند؛ لذا بعضا طرح هایی انتزاعی ارایه می کنند بی آنکه درباره مقدمات و ملزومات آن تامل کرده باشند.

  *در فرادست سیاست، ما با نوعی بن بست و در فرودست، با نوعی استیصال مواجه هستیم.

از طرفی مدت هاست نیروی میانه -که به تعبیر خودتان می توانست نقش بالشتک ضربه گیر را ایفا کند- از صحنه حذف شده است.

اگر با این مفصل بندی موافق هستید، تحلیل تان از امکان و امتناع سیاست در چنین اتمسفری چیست؟   وقتی قدرت فائقه همه امر سیاسی را دربرگرفت و کاملا جل و پلاس اش را وسط زمین سیاست پهن کرد، دیگر سیاست ورزی معنا ندارد.

سیاست آنگاه آغاز می شود که دولت دخالتش را در امر سیاسی حداقلی کند.

دولت فعلی ما نه تن ها چنین نمی کند، بلکه در امور اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی سبک زندگی دخالت می کند و برای خود رسالت شرعی قائل است.