ما امام دیده و ندیده ها!

من انقلابی ام، امام ندیده ام من15 خرداد 42 را ندیده ام! اما شنیده ام که : “سربازان من اکنون در گهواره ها خفته اند” من 22بهمن 57 را ندیده ام! اما شنیده ام که، - خبرگزاری فارس_تبریز؛ کتایون حمیدی: قصه ما امام ندیده ها شنیدن دارد، ماهایی که در انقلابش قد کشیدیم ولی قَدِ تصورات مان از بنیانگذارش به عکس و ویدیوهایی پخش شده از تلویزیون می رسد، ما امام ندیده هایی که عکس امام مان را همیشه در اول صفحه کتاب های درسی مان به همراه داشتیم و سر کلاس درس هم با او بودیم.

ما امام را نفهمیدیم، اما دیده ایم دیوارهای خانه هایمان را که انگار برای نگه داشتن عکس امام ایستاده اند؛ ما امام را از لابلای خاطرات پدر و مادرمان وقتی از انقلاب حرف می زنند، فهمیدیم؛ ما امام ندیده ها،دیدیم وقتی مادرمان سر هر سال تحصیلی وقتی کاغذ و دفتر و کتاب های سال های گذشته مان را دور می ریخت، چطور عکس های امام را مثل اسمای الهی جدا می کرد؛ ما امام ندیده ها فقط یک 14 خرداد داریم تا بیاییم و نفس بکشیم امام روح الله مان را! و بگوییم ما امام ندیده ها، امام روح الله مان را خیلی دوست داریم.

14 روز از آخرین ماه بهاری 1402 گذشت، می رسد آن روز؛ قرار ما بچه‎ های بعد امامی تبریزی ساعت 10 صبح سالن مصلای امام خمینی(ره) تبریز است، قرار است برای امام مان سنگ تمام بگذاریم.