شمیم| توصیه نامه حجت الاسلام علوی تهرانی برای آن که بعد از دهه اول محرم حالمان خوب بماند

اول امام حسین یک خیمه دارد و یک کشتی! خیمه امام حسین(ع) همان حال خوب است، اما کافی نیست.

اگر کسی بخواهد به آن ثبات قدم و به آن امنیت برسد، - خبرگزاری فارس ـ حوزه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسایی: عزاداری های دهه اول محرم سال 1401 روبه پایان است و در این 10 شب بعد از دو سالِ کرونایی، مردم ایران اسلامی در مجالس مختلف عزاداری در سراسر کشور، غوغا کردند و پرشورتر از گذشته حضور یافتند و در ماتم سید و سالار شهیدان بر سر و سینه زدند.

بسیاری از مردم تلاش کردند در این روزها و شب ها با ترک رذایل اخلاقی و انجام بهتر واجبات، خود را به امام حسین(ع) و در نهایت خداوند نزدیک کنند.

اما چه باید کرد تا این حال خوب ادامه داشته باشد و باقی ایام سال هم همین حال و هوای حسینی در میان مردم و جامعه رواج داشته باشد.

این موضوع محور آخرین قسمت برنامه شمیم در دهه اول ماه محرم 1401 در گفت وگو با حجت الاسلام سید محمدباقر علوی تهرانی استاد اخلاق بود که در ادامه می خوانید: ما در این 10 شب در خیمه امام حسین(ع) بودیم که کافی نیست در 10 شب عزاداری ماه محرم، عزاداران توانستند با اعمالی، خود را به امام حسین(ع) نزدیک کنند، به تعبیری حال خوبی داشتند، این حال خوب دائمی است؟ این حال خوب، تفسیرش این است که در این 10 شب در خیمه اباعبدالله الحسین بودیم؛ حال چه کار کنیم که به ثبات برسیم؟ دو نکته را باید توجه کرد.

اول امام حسین(ع) یک خیمه دارد و یک کشتی! خیمه امام حسین(ع) همان حال خوب است؛ یعنی اینکه ممکن است در یک مقطعی، کما اینکه در سال 61 هجری هم اتفاق افتاد، برای بنده و شما هم اتفاق بیفتد که فیتیله چراغ را خاموش کنند و بگویند بروید ولو به این معنا که من بیعتم را از شما برداشتم.

پس ممکن است از این خیمه خارج شویم.

بیرون از این خیمه جای امنی نیست.

اگر کسی بخواهد به آن ثبات قدم و به آن امنیت برسد، لازمه اش این است که در کشتی سیدالشهدا(ع) سوار شود که در روایت داریم إِنَّ الحُسَین سَفینَهُ النِّجاه؛ امام حسین(ع) کشتی نجات است.

بنابراین کشتی ایشان است که نجات می دهد و نه خیمه امام حسین(ع) که براساس نقل های تاریخی در شب عاشورا، چند صد نفر در آن تاریکی شب، این خیمه را ترک کردند، پس جای امنی نیست.

برای اینکه به آن ثبات مدنظر برسیم باید از امشب به بعد، هدف سیدالشهدا(ع) را محقق کنیم یا در راستای تحقق آن، تلاش کنیم که در این صورت در کشتی ایشان هستیم.

امام حسین(ع) قیام کرد تا دین را نجات دهد هدف سیدالشهدا(ع) در عالم هستی و از قیام عاشورا چه بوده است؟ در نامه 53 از امیرالمؤمنین علی (ع) به جناب مالک اشتر یک عبارت بسیار محشر مطرح شده است که ایشان اساساً آینده را ترسیم می کند.

حضرت می فرماید: فَإِنَّ هذَا الدّین قَد کانَ اَسیراً فِی أَیدِ الاَشرار؛ این دینی که پیامبر عظیم الشأن اسلام آورد اکنون در دست انسان های شرور اسیر است  انسان های شرور چه کسانی هستند؟ یَعمَلُ فیهِ بِالهَوی کسانی هستند که در بستر دین براساس هوای نفس عمل می کنند و تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْیا و به واسطه دین دنیای خود را آباد می کنند.

پس امام (ع) می فرماید: دین در معرض خطر است چون بر مبنای هوای نفس عمل می شود.

چرا؟ زیرا در جامعه نماز می خوانند و روزه می گیرند اما دین در تمام شئون زندگی نیست.

دین فقط مناسک نیست و فقط هم براساس مناسک نمی توان تحلیل کرد.

کشتی امام حسین(ع) است که نجات می دهد و نه خیمه ایشان که براساس نقل های تاریخی در شب عاشورا، چند صد نفر در آن تاریکی شب، این خیمه را ترک کردند، پس جای امنی نیست.

برای اینکه به آن ثبات مدنظر برسیم باید از امشب به بعد، هدف سیدالشهدا(ع) را محقق کنیم یا در راستای تحقق آن، تلاش کنیم که در این صورت در کشتی ایشان هستیم در زمان امیرالمومنین(ع)، معاویه هم بود.

حضرت فرمود: دین در دست این افراد اسیر است.

آنان خود را خلیفه رسول خدا می دانستند اما رسماً کارشان چه بود؟ معاویه می گفت: وَ إنَّ أخَا هَاشِمٍ یصْرَخُ بِهِ فِی کلِّ یوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ؛ این برادر هاشمی مرادش پیغمبر ماست، هر روز پنج بار اسمش بر مأذنه ها برده می شود.

فَأَی عَمَلٍ یبْقَی مَعَ هَذَا پس ما تا حالا چکار کردیم؟ کارهایم را ادامه می دهم تا اِلاَّ دَفناً دَفنَا مگر اینکه من این دین و نام را دفن کنم.

یعنی اثری از این اسم باقی نمی گذارم.

لذا امیر(ع) می فرماید که قَدکانَ إِنَّ هذَا الدّین قَد کانَ اَسیراً فِی أَیدِ الاَشرار.

معاویه برای اینکه به جنگ صفین برود، می گوید من جمعه نیستم، می خواهم به جنگ بروم بنابراین نماز جمعه را روز چهارشنبه بخوانیم.

این آدم بنا دارد خلیفه پیامبر باشد.

حالا چقدر بدعت کرد و چقدر ظلم کرد، باید در جای خودش بررسی شود.

نفر بعدی که با همت خود معاویه سر کار آمد، پسرش یزید بود.

یزید در یک مقطعی به این شعر استناد می کند که لیت أشیاخی ببدرٍ شَهِدوا / جزعَ الخزرجِ من وَقْع الأسَلْ؛ می گوید من انتقام جنگ بدر را می گیرم.

بعد می گوید لعِبَتْ هاشمُ بالملکِ فلا خبرٌ جاءَ ولاوحی نَزَلْ بنی هاشم با آدم ها بازی کردند، وحی ای در کار نیست، چیزی نازل نشده است و این رسماً انکار رسالت و انکار توحید است که یعنی نه خدایی در کار است و نه پیغمبری وجود دارد.

رسماً این حرف را می زند.

در طول سه سال حکومتش، سه کار کرده است، یکبار به بیت الله الحرام حمله کرده است، یکبار به مدینه الرسول حمله کرده است و یکبار هم به آل الرسول حمله کرده است و وجود امام حسین(ع) را به فجیع ترین وضعیت به شهادت رسانده است و دختران و نوامیس حضرت اباعبدالله الحسین و امیرالمؤمنین و حضرت رسول اکرم(ص) را به اسارت برده است.

حضرت اباعبدالله الحسین(ع) فرمود: إن کانَ دین مُحَمَّداً لَمْ یَستَقِم الَّا بِقَتلی اگر دین پیغمبر دوام پیدا نمی کند و پایدار نمی شود مگر در سایه کشته شدن من فَیاسُیُوف خُذینی پس شمشیرها مرا دریابید.

حضرت سیدالشهدا(ع) دین را از دست اشرار خارج کرد و این رهایی به واسطه خون ایشان بود.

پس آن جمله مشهور را داریم که دین اسلام نبوی الحدوث و حسینی البقاء است.

بعد از واقعه عاشورا در مدینه، فردی از منافقین به نام ابراهیم بن طلحه بن عبیدالله به طعنه خدمت حضرت زین العابدین(ع) آمد و با حالتی برای مسخره کردن پرسید: چه کسی در عاشورا پیروز شد؟ حضرت فرمودند: وقتی وقت نماز شد، اذان و اقامه بگو، آن زمان می فهمی چه کسی پیروز شد.

یزید می خواست نام پیامبر را دفن کند، حضرت گفت اذان بگو تا ببینی حذف شد یا نه.

بهلول چرا خود را به دیوانگی زد؟ پس برای آن که بتوانیم وارد کشتی امام حسین(ع) شویم باید هدف ایشان یعنی بقای دین و دین داری را دنیا کنیم.

راهکار این امر چیست؟ بله، اگر من بخواهم سوار کشتی نجات امام حسین(ع) شوم باید به دنبال بقاء دین باشم.

در این راه اولاً باید بدانم دینم را از چه کسی بگیرم.

ثانیاً بدانم دینم را چگونه محافظت کنم و ثالثاً برای سلامت دینم دائماً آن را بسنجم.

شما سالانه، ماشین خود را برای تست های مختلف فنی می برید و گواهی دریافت می کنید.

دین خود را هم باید عرضه کنید تا از سلامت آن باخبر شوید.

حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) که خود فقیه است، نزد امام هادی(ع) می رود و دین خود را عرضه می کند و به ایشان می گوید توحید این است، امامت این است، از معاد و اخلاقیات این ها را می دانم و .

که در نهایت حضرت می فرماید ثبتک الله.

پس اولاً باید دین خود را تنها از کتاب الله و عترتی گرفت.

علما مروج و مبلغ دین هستند اما دین از ناحیه پیامبر(ص) رسیده است پس هر گزاره دینی که بخواهیم چه به آن اعتقاد پیدا کنیم و چه عمل کنیم، باید مستند قرآنی یا روایی داشته باشد.

بعد از واقعه عاشورا در مدینه، فردی از منافقین به نام ابراهیم بن طلحه بن عبیدالله به طعنه خدمت حضرت زین العابدین(ع) آمد و با حالتی برای مسخره کردن پرسید: چه کسی در عاشورا پیروز شد؟ حضرت فرمودند: وقتی وقت نماز شد، اذان و اقامه بگو، آن زمان می فهمی چه کسی پیروز شد برای حفظ سلامتی دین باید آن را عرضه کنم؛ یعنی هر از گاهی عیب یابی کنم تا مشکلی در اعتقاداتم ایجاد نشود.

در قرآن داریم افرادی ایمان می آورند اما ایمان آن ها همراه با شرک است.

در این صورت این افراد هرکار خیری هم انجام دهند پذیرفته نیست.

یکی از مصادیق رایجش این است که برخی برای آن که از فرد دیگری تشکر کنند، می گویند اگر تو نبودی، من با خاک یکسان شده بودم.

پس خدا کجاست؟ پس لازم است، دین را عرضه کنیم و برای این عرضه دین، باید عالم ربانی پیدا کنیم و آن گاه عامل به دین باشیم.

بهای دین را باید پرداخت کرد.

این طور نیست که دینداری آسان باشد.

گاهی برخی برای آن که افراد را جذب کنند، می گویند دین داری آسان است، درحالی که اگر پیغمبر می خواست مردم را جذب کند که نمی گفت قولوا لااله الّااللَّه تفلحوا یعنی همان اول ریشه بت پرستی را بزند، بلکه چون مخاطبانش همه بت پرست بودند باید اول اعتماد آنان را جذب می کرد بعد آرام آرام می گفت اما پیغمبر از همان اول تبر را زد.

پس دینداری سخت است.

در روایات زیاد داریم که در آخرالزمان دینداری مثل نگه داشتن خارهای درشت و زخیم در دست است.

نماز خواندن و روزه گرفتن که کار سختی نیست، در مراسم دعای عرفه شرکت کردن راحت است.

در دهه اول محرم، عزاداری کردن سخت نیست، پس کجای دین داری سخت است؟ آن جایی که در تعارض با دنیا قرار می گیرد.

قاضی القضات هارون الرشید، عالمی است به نام امربن وهب که شیعه است ولی اینقدر آدم مهمی است که نمی توانند انکارش کنند.

هارون برای اینکه این آدم را آلوده کند، حکمِ به شهادت رساندن امام موسی بن جعفر(ع) را از او می خواهد.

این آدم برای حفظ دینش، خود را به دیوانگی می زند.

از وقتی که دیوانه شد، به او گفتند بهلول.

شاید امروز مردم فکر کنند بهلول از اول دیوانه بود بلکه او با به دیوانگی زدن خود، دینش را حفظ کرد.

پس بهای دین را باید پرداخت.

اگر بخواهیم سوار کشتی شویم باید دین شناس شویم.

دین شناسی یعنی تعامل با دین به صورت درسی نه ارثی یعنی یک گام از گذشته خود جلوتر برویم.

بسیاری از آدم های متدین، دین شان ارثی است بنابراین زمانی که شبهات و شهوات برمی خورند، مشکل پیدا می کنند اما اگر دین شناسی ما درسی شد، فرد خود را به دیوانگی هم می زند تا دینش را حفظ کند.

سوار کشتی شدن پس کار کار پیچیده ای نیست اما کاری است بس مشکل که عشق اول نمود آسان ولی افتاد مشکل ها یعنی حسین گفتن خیلی کار ساده ای است ولی حسینی شدن کار سختی است.

البته افراد مأیوس نشوند.

امیرالمومنین درخصوص دین داری می فرماید: شما مثل من نمی توانید زندگی کنید، اما یک کاری کنید فَأَعینوُن یعنی منو کمک کنید.

یک نماز درست بخوان تا خدا عذابت نکند ما چطور می توانیم امیرالمومنین را یاری کنیم؟ از امروز شروع کنید به تلاش کردن زیرا ممکن است، در طول عمر یک نماز درست بخوانید یا یک روز امام حسین(ع) را درست درک کنید و همان موجب نجات شما شود.

وهب، نصرانی بود اما یک لحظه تشخیص داد و تصمیم درست گرفت و بهای دین خود را داد تا جایی که هنوز هم امام زمان(عج ) در مقابل ضریح شهدا قرار می گیرد، به او سلام می دهد و می فرماید: بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی.

دین شناسی یعنی تعامل با دین به صورت درسی نه ارثی یعنی یک گام از گذشته خود جلوتر برویم.

بسیاری از آدم های متدین، دین شان ارثی است بنابراین زمانی که شبهات و شهوات برمی خورند، مشکل پیدا می کنند اما اگر دین شناسی ما درسی شد، فرد خود را به دیوانگی هم می زند تا دینش را حفظ کند خدا می فرماید: تو نیت کن بیا طرف من، من خودم بیشتر میام طرفت.

تو به راه رفتن بیا، من به دویدن میام.

تو یک قدم بیا، من ده قدم میام.

پس کار سخت هم نیست و بستگی به تلاش دارد.

امام صادق(ع) می فرماید: اگر خدا یک نماز از تو قبول کند، دیگر عذابت نمی کند؛ یعنی من در هفتاد سال عمرم نمی توانم یک نماز درست بخوانم.

برای یک نماز درست خواندن مدام باید تلاش کنم.

باید عرضه دین داشته باشیم و این عرض دین یعنی تثبیت دین داشتن، بنابراین باید دین خود را مدام بسنجیم.

برای این امر باید با عالم ربانی ارتباط داشت.

بنابراین راه رفتن و رسیدن به آن ثبات و ورود به کشتی نجات امام حسین(ع) پرداختن به هدف قیام ایشان یعنی مأنوس بودن با دین است.

اگر مردم درست نماز بخوانند، ایران بهشت می شود! دین داری در نماز خواندن و روزه گرفتن خلاصه می شود؟ قاتلان امام حسین(ع) هم که نماز می خواندند.

در خصوص همان نماز چون ما ارثی به آن رسیدیم، اثرگذاری ندارد.

اگر کسی در مقوله دینداری نماز را بخواهد محقق کند، فوایدش را خواهد دید.

در آیات قرآن یک مرتبه گفته نشده که نماز بخوانید بلکه در تمام آیاتی که پیرامون نماز صحبت می کند می گوید أَقِمِ الصَّلاه، أَقیمُ الصَّلاه، یُقیموُنَ الصَّلاه یعنی نماز را به پا دارید.

أَقیمُوا از ماده قَوَمَ می آید، در این قَوَمَ، ایستادگی وجود دارد یعنی کسی که نماز می خواند، ایستادگی پیدا می کند.

ایستادگی کار سختی است.

اقامه صلاه به چه معناست؟ دو گام دارد.

گام اول: هدف خواسته شده در نماز را در خودت ایجاد کنی.

دوم: این هدف را در تعامل با اجتماع، ساری و جاری کنی.

هدفی که نماز خواسته چیست؟ إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ پس اول خودت از گناه دور می شوی و وقتی در تعامل اجتماعی قرار می گیری، جامعه را آلوده نمی کنی.

خُب همین نماز اگر درست اقامه شود، هدف دین نیست؟ متأسفانه می بینیم، عده ای نماز می خوانند اما دزدی هم می کنند، اختلاس هم می کنند که همین موجب گلایه دیگران هم می شود.

می گویند ما نمازخوان ها را دیدیم که مثلاً هزار کار می کنند بنابراین ما دروغ نمی گوییم حالا نماز هم نخواندیم، نخواندیم زیرا آنان تعامل اجتماعی برایشان خیلی مهم است.

البته یک عده هم می گویند نماز را خواندی، خواندی اگر نخواندی هم مهم نیست زیرا حق الله است و خدا می بخشد.

چه کسی همچنین حرفی زده است که خدا از حق الله می گذرد؟ در آیات قرآن داریم که به جهنمیان می گویند مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ چی شد به جهنم آمدید؟ چهار دلیل می آورند دلیل اول این که لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ما نماز نمی خواندیم پس خدا از حقش نمی گذرد.

شما حساب کنید که مثلاً در ایران 50 میلیون نفر نماز بخوانند و آن تنهی عن الفحشاء والمنکر رقم بخورد، چه می شود؟ایران تقریباً بهشت می شود.

ثمره روزه چیست؟ الصّوم لی و أنا اُجزی؛ شما روزه بگیرید جزایش من هستم یعنی شما روزه که می گیری، اگر خدایی باشد یعنی فقط غذا نخوردن و آب ننوشیدن نباشد، خدا جزای آن است.

نماز و روزه ما در سال 1401 باید با نماز و روزه ما در سال 1400 متفاوت باشد، درحالی که نیست و امیرالمومنین می فرماید کسی که دو روزش یکسان است، او ورشکسته است.

با امام جواد ارتباط بگیرید تا گناهان شما به حسنات تبدیل شود بسیاری از مردم دچار خطاها و اشتباهاتی هستند.

برای جبران این خطاها در این مسیر چه باید کنند؟ خداوند در پاک کردن گناهان از باب رحمت عمل می کند.

رحمت خدا در واقع جلوات متفاوتی دارد؛ یک جلوه رحمت خدا توبه است.

یک جلوه رحمت خدا غفران است.

یک جلوه رحمت خدا محو و اثبات است.

یک جلوه رحمت خدا ادراء السیئه است.

یک جلوه رحمت خدا تمهیث السیئات است.

یک جلوه رحمت خدا تکفیر است نُکَفِّر العَنهم السَیئات.

تفاوت این ها از نظر شرایط است.

راه دیگر مشمول رحمت خداوند شدن تَبَدُّل است که به نظر من از بقیه موارد خیلی بالاتر است.

چرا؟ چون اگر کسی توبه واقعی کرد، خدا گناهش را پاک می کند ولی چیزی جایش نمی نویسد اما تنها جایی که پاک می کند و جایش حسنه می نویسد، بُعد تَبَدُّل است که داریم : فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ .

برخی می گویند ما نمازخوان ها را دیدیم که مثلاً هزار کار می کنند بنابراین ما دروغ نمی گوییم حالا نماز هم نخواندیم، نخواندیم زیرا آنان تعامل اجتماعی برایشان خیلی مهم است.

البته یک عده هم می گویند نماز را خواندی، خواندی اگر نخواندی هم مهم نیست زیرا حق الله است و خدا می بخشد.

چه کسی همچنین حرفی زده است که خدا از حق الله می گذرد؟ حال چه کار کنیم تا مشمول این تَبَدُّل شویم؟ براساس روایات دو راه دارد.

یک راهش این است که خداوند در روایات می فرماید: اگر کسی قدمی برای حل مشکل برادر دینیش بردارد، مثلاً برای تهیه جهیزیه دختری کمک کند، به ازای هر قدمش، من یک گناه او را پاک می کنم و جایش حسنات می نویسم.

دومین راه را پیامبر فرمودند که هر کسی می خواهد خداوند سیئاتش را به حسنات تبدیل کند باید با محمد بن علی بن الجواد ارتباط داشته باشد.

یعنی عراق که می رود به کاظمین و زیارت ایشان هم برود.

باید به گونه ای ارادت خود را به ایشان نشان دهیم.

مثلاً در ولادت ایشان یا شهادتشان مجلس برگزار کنیم و یا کار خیری انجام می دهیم، به نیت ایشان باشد.

دین اسلام به قدی غنی است که 900 بار مردم را به تعقل دعوت می کند پس در این دین خرافه وجود ندارد.

دینی که از خودش اطمینان نداشته باشد، هیچ وقت مخاطبش را به تعقل دعوت نمی کند.

پس اگر حرفی می زند واقعی است.

فیلم کامل این گفت وگو را اینجا مشاهده کنید:  
کلید واژه ها: امام حسین - حسین - عزاداری - حال خوب - خبرگزاری فارس - مردم - امام - سالار شهیدان - ایران اسلامی - حجت الاسلام - مردم ایران - نامه - خبرگزاری - محرم - اخلاقی - شهیدان - برنامه - خداوند - اسلامی - تهرانی - توصیه - نزدیک - جامعه - مختلف - حسینی - موضوع - پایان - گذشته - ایران - ادامه