«فاشیسم»؛ همه چیز برای دولت، هیچ چیز در برابر دولت

ارزش هایی مانند خردگرایی، پیشرفت، آزادی و برابری در فاشیسم به مبارزه، پیشوا، قدرت، قهرمان پروری و جنگ طلبی تغییر یافتند.

در واقع فاشیسم واجد ضد ویژگی است.

- ارزش هایی مانند خردگرایی، پیشرفت، آزادی و برابری در فاشیسم به مبارزه، پیشوا، قدرت، قهرمان پروری و جنگ طلبی تغییر یافتند.

در واقع فاشیسم واجد ضد ویژگی است.

عصر ایران - فاشیسم (Fascism) در آغاز معنای محدودی داشت و نوعی سندیکالیسم (اتحادیه گرایی) دولتی محسوب می شد که موسولینی، سیاستمدار ایتالیایی، آن را مطرح کرد.

این نوع سندیکالیسم به معنای سازماندهی اقتصاد جامعه از بالا به وسیله دولت بود و در آن انحصارات خصوصی تحت حمایت دولت قرار داشت و نیروی کار شدیدا از نظر سیاسی کنترل می شد.

معنای گسترده تر فاشیسم شامل بنیادهای فلسفی و تاریخی جنبش فاشیستی و پیدایش جامعه و دولت توتالیتری می شود که نمونه بارز آن در آلمان هیتلری (45-1933) و ایتالیای موسولینی (45-1922) شکل گرفت.

بسیاری از متفکران سیاسی مسئول ایجاد اندیشه فاشیستی قلمداد شده اند: افلاطون، ماکیاولی، هابز، هگل، نیچه و .

از منظری جامعه شناسانه، فاشیسم در واکنش به پاره ای از بحران های اجتماعی عمیق پدیدار می گردد و به ویژه ناشی از احساس ضعف و ناکامی طبقات ماقبل سرمایه داری است.