کافه یا خانه؛ گفت و گو یا رابطه؟ مسأله این است!

درِ کافه ها را ببندید، درِ خانه ها باز می شود.

در کافه به گفت و گو بسنده می شود، در خانه اما چه اتفاقی می افتد؟! - درِ کافه ها را ببندید، درِ خانه ها باز می شود.

در کافه به گفت و گو بسنده می شود، در خانه اما چه اتفاقی می افتد؟! عصر ایران؛ مهرداد خدیر- به بهانه بستن و پلمب کردن کافه ها و پاتوق های فرهنگی ومحل های تجمع نوجوانان و جوانان در شیراز در پی ماجرای بلوار چمران این پرسش ها و نکات را می توان طرح کرد: اول.

از دو حال خارج نیست: یا آن تجمع، بی هیچ هدف سیاسی و بدون قصد دهن کجی به ارزش هایی بوده که از بام تا شام از تریبون های رسمی ترویج می شود و تنها به اقتضای شادی جویی نوجوانان یا این ساده انگاری و تقلیل قضیه است چون برنامه ریزی شده بوده و با خط و ربط خارجی و به قصد تهیه خوراک برای تلویزیون های فارسی زبان و معاند.

در شِق اول، مجازات کافه داران و دیگر نوجوانان چه وجهی دارد؟ آیا مصداق این شعر ضرب المثل شده نیست: گُنَه کرد در بلخ آهنگریزدند در شوشتر گردن مسگری گیرم اسکیت سوار روسری نداشته کافه نشین و صاحب کافه در جای دیگر را چرا مجازات می کنید؟ در شِق دوم اتفاقا به هدف خود رسیده اند.

چون باز هم خوراک دارند و موضوع را سرایت یافته و عام تصویر می کنند نه محدود.