چرا گفت و گوی تلویزیونی رییسی، «مصاحبه» نیست؟

مصاحبه باید مصاحبه باشد.

حال آن که اینجا در واقع رییس جمهوری نه با آنها که رو به دوربین صحبت می کند منتها برای این که بیننده خسته نشود و رییس جمهوری فرصت تأمل و تنفس داشته باشد دو نفر در مقابل می نشینند.

- شهرت غالب مصاحبه کننده اصلی هم گویندگی خبر است که متن های دیگران را می خواند.

خبرنگار اما پرسش ذهن خود را مطرح می کند و هویت مستقل حرفه ای دارد.

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- اگر ششمین گفت و گوی تلویزیونی سید ابراهیم رییسی در شامگاه شنبه چهارم تیر 1401 با خبرنگاران مستقل انجام شده بود یا به همین کارمندان صدا وسیما مجوز و اختیار داده بودند، می توانست پر از نکات جذاب و قابل تأمل و تفسیر باشد اما مشخص است که قصد پرسش به معنی مصطلح حرفه ای در میان نبود.

مراد از مستقل این نیست که خبرنگار چارچوب نداشته باشد و ملاحظات رسانه متبوع را در نظر نگیرد.

مصاحبه اما باید مصاحبه باشد.

حال آن که اینجا در واقع رییس جمهوری نه با آنها که رو به دوربین صحبت می کند منتها برای این که بیننده خسته نشود و مصاحبه شونده هم فرصت تأمل داشته باشد آن دو مقابل او قرار می گیرند.

خبرنگار مستقل مثلا می توانست بپرسد در 11 اسفند 1400 دستور دادید ظرف 6 ماه مدیریت دو خودروساز بزرگ به بخش غیر دولتی واگذار شود.