روایت نقاشی که 3 بار شهید شد!

خبرگزاری فارس، گروه استان ها- زهرا رسولی: نیمه شب ها وقتی خانواده اش خوابند آرام و بی سر و صدا راهی اتاق خاطراتش می شود، یک کاغذ برمی دارد و عکس خودش را نقاشی می کند و اشک می ریزد، با رفقای شهیدش صحبت می کند و می پرسد چرا جا مانده است؟ مگر با آنها نبود؟ مگر با هم هم سنگر نبودند؟ مگر شب های عملیات را با هم صبح نکردند و چه شب هایی که اطمینان دادند حتما او هم خواهد رفت، اما چرا نشد، چرا خدا نخواست؟ دوباره به جبهه می رود و همرزمانش را می بیند، همسنگرش چقدر امروز نورانی شده است، به فکرش می افتد که تصویر صورت او را هم نقاشی کند، این کار را می کند و یک هفته بعد همان رزمنده شهید می شود و .

قربانعلی بار دیگر به خانه برمی گردد، تصمیم دارد امروز نقاشی خودش را تمام کند، چون سه روز دیگر عازم جبهه است، نقاشی را دور از چشم اهالی خانه زیر رختخواب ها پنهان می کند و عازم نبرد با متجاوزان به خاک کشورش می شود.

چند ماه از آخرین باری که قربانعلی به جبهه رفته گذشته است، نه نامه ای، نه تلفنی و نه پیغامی خبری از او نیست، مادر نگران حال اوست، هر روز کنار در منتظر پیغامی از قربانعلی است، اما دریغ از یک خبر.

امروز بیش از 40 سال از روزی که قربانعلی عازم جبهه شد می گذرد، اما مادر مثل همان روز اولی که با سلام و صلوات پسرش را راهی جبهه کرد اشک می ریزد.