دوم خرداد و آرزوهای محال

با این اشارات کم کم می توان حدس زد که چرا سید محمد خاتمی ، در این سالها ، هیچ نشانه ای از علاقمندی اش برای بازگشت به صحنه ی سیاست و ادامه ی تلاش هایش برای تحقق یک جامعه ی مدنی و یک دولت مردمسالار از خود بروز نمی دهد.

- خبرگزاری فارس ـ یادداشت ـ مهدی یمینی: چند روز گذشته حضور در گعده های سیاسی اصلاح طلبان که غالباً نیز به بهانه ی سالروز دوم خرداد جمع می شدند، خالی از لطف نبود.

از محمد رضا خاتمی که نزدیک ترین شخص به لیدر اصلاحات است تا جِغِله های دهه ی هفتادی که نوباوگان جنبش سبز به حساب می آیند، در وصف خَم ابروی سید محمد خاتمی، مبدع محبوب الملل گفت وگوی تمدن ها ، سخن ها راندند و قلم ها فرسودند.

 مخرج مشترک همه ی اظهار نظر ها یک چیز بود :  { سید محمد خاتمی باید به صحنه بیاید، علم اصلاحات را در دستش بگیرد و همه ی ما گرد او جمع شویم و با هدایت و راهبری او ، جنبش اصلاح طلبی را احیاء کنیم  و کشور را از لبه ی پرتگاه سقوط به قعر تاریکی ها برهانیم و ملت شریف و نجیب ایران را از چنگ اقتدارگرایان نجات بدهیم ! } بعضی از این چهره های اصلاح طلب، انصافاً اهل علم و دانش اند و در همان دوره ی ماضیه ی حاکمیت دوم خردادی ها که بازار اصلاح طلبی داغ بود و سکه اش رایج، کتاب هایی قطور در باب مانیفست اصلاحات و تاریخ تطور اصلاح طلبی در شرق و غرب عالم و اینِکه چگون