گفتمان نوین در سیاست قضایی ایران

خبرگزاری فارس استان کردستان/ بررسی رابطه بین عدالت و متغیرهای اجتماعی که می تواند بیانگر پویایی یا ناکارآمدی دستگاه قضایی و نهادهای مجری عدالت باشد در دنیای امروز از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است چرا که در سیاست ها و برنامه های قضایی و در راستای تحقق و نهادینه کردن عدالت ممکن است به دلیل نادیده گرفتن شاخص های اجتماعی، احکام و تصمیمات قضایی مورد اقبال واقع نشده و در نتیجه عدم همراهی مردم، برنامه های توسعه قضایی با شکست مواجه شود.

بررسی بیش از چهار دهه اقدامات دستگاه قضایی و آثار و تبعات اجتماعی ناشی از اجرای احکام بیانگر فراز و نشیب های تامل برانگیز همراهی یا عدم همراهی عامه مردم یا خواص با دستگاه قضایی بوده است.

البته سخن ما در این نوشتار ابزارهای قضایی همچون قوانین و مقررات موضوعه نیست بلکه نحوه و شکل اجرای قوانین است که به تعبیری از آن به سیاست های قضایی نیز یاد می شود.

هرچند که بررسی و تحلیل مدیریت های دستگاه های قضایی حاکی از آن است که راهبران آن در تبیین سیاست های خود جلب رضایت و همراهی مردم را فراموش نکرده اند لیکن ضرورت همراهی مردم و پایداری اجتماعی در چند سال اخیر در دستگاه قضایی کشورمان نمود خاصی پیدا کرده است.