به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هجدهمین بخش از روایت ظفر درباره عملیات بیت المقدس به روایت سردار مرتضی قربانی اختصاص دارد که خواندنی است: - " سردار مرتضی قربانی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان در مسیر پیروزی درباره عملیات بیت المقدس خاطراتی را بیان کرد.
به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هجدهمین بخش از روایت ظفر درباره عملیات بیت المقدس به روایت سردار مرتضی قربانی اختصاص دارد که خواندنی است: * طراحی مرحله چهارم عملیات بیت المقدس سردار مرتضی قربانی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان در مسیر پیروزی درباره عملیات بیت المقدس می گوید: برای اجرای مرحله چهارم دوباره همه فرماندهان قرارگاه های فتح و نصر در مقر کنار جاده آسفالت جلسه تشکیل دادند و با هم صحبت کردند.
آنجا مطرح شد که 2 تیپ تحت امر قرارگاه فتح وارد خرمشهر شوند و یک تیپ آن هم به شلمچه مأمور شود؛ یعنی تیپ 14 امام حسین و تیپ 8 نجف وارد شهر شوند و ما هم تحت امر قرارگاه نصر در گوشه شلمچه عمل کنیم.
من، حسین خرازی و احمد کاظمی، چون فرمانده سه یگان اصفهان بودیم و کادر ها و نیروهایمان بیشتر اصفهانی بودند، همانجا با هم مشورت کردیم، چون داشتند یگان های ما را که در مراحل قبلی با قدرت عمل کرده بودیم و در تأمین اهدافمان موفق بودیم، از هم جدا می کردند.
دلیلش هم این بود که گوشه شلمچه خیلی برایشان مهم بود.
از طرف دیگر آزادی خود شهر هم مهم بود.
به هر حال ما سه نفر نشستیم و با هم مشورت کردیم و گفتیم باید یک یگان به قرارگاه نصر بدهیم تا بتوانیم گوشه شلمچه را مرد و مردانه بگیریم.
بینمان خیلی بحث شد و یک قرعه کشی هم کردیم.
حاج احمد کاظمی، فرمانده تیپ 8 نجف، بیشتر دوست داشت کنار تیپ 14 امام حسین عمل کند.
در عملیات های دیگر هم همین طور بود.
اعتمادش به تیپ 14 امام حسین بیشتر بود تا تیپ 25 کربلا.
من هم دوست داشتم همه با هم در یک جا بجنگیم و جناح دار باشیم و حواسمان جمع باشد که نیرو های دشمن ما را دور نزنند.
یک حس ناسیونالیستی هم بر نیرو های یگان هایمان حاکم بود.
به همین دلیل اول، مأموریت جدید را نپذیرفتیم.
راستش اول نه من پذیرفتم، نه حسین خرازی و نه احمد کاظمی.
بعد هم که مأموریت را پذیرفتیم، رفتیم با هم صحبت کردیم.
حتی به فرمانده قرارگاه گفتیم ما می خواهیم برویم با هم مشورت بکنیم و بعد نتیجه را اعلام کنیم.
توی همین وضعیت، حسن باقری چند بار ما را صدا زد و گفت: اصفهانی های ناسیونالیست! بیایید می خواهیم جلسه را ادامه بدهیم.
بعد اینکه چند بار صدایمان زد، بالاخره رفتیم توی جلسه نشستیم؛ برای اینکه تصمیم مهمی بگیریم.
جلسه در سطح قرارگاه بود و صیاد شیرازی و محسن رضایی هم در آن حضور داشتند.
فرماندهان قرارگاه های فتح و نصر قبلاً تصمیم های لازم را گرفته و هماهنگی های ضروری را کرده و جابه جایی یگانی را هم تصویب کرده بودند.
فقط می خواستند دستور را به ما ابلاغ کنند.
ما دستوری عمل نمی کردیم و با توجه به توان دشمن و توان خودمان مأموریت را می پذیرفتیم و محکم پای آن می ایستادیم و از کار کم نمی گذاشتیم.
آن ها می خواستند ما را به آن طرف کارون احضار کنند، چون قرارگاه اصلی آن طرف رودخانه بود، اما بعد آمدند این طرف رودخانه، سمت سیدعبود.
برای اینکه وقتمان گرفته نشود، دم عصر ما را برای این جلسه صدا زدند.
مکان جلسه هم پشت جاده اهواز - خرمشهر بود.
به گمانم عصر بیست وهشتم اردیبهشت بود.
به ما مأموریت دادند که نیروهایمان را از مرز و حاشیه جاده حسینیه آزاد بکنیم و برای فتح خرمشهر آماده شویم.
ما سه نفر با هم مشورت کردیم که برای جناحمان کاری بکنیم که دور نخوریم.
* قرعه کشی برای تعیین مأموریت آن زمان، شیوه های مرسومی برای قرعه کشی وجود داشت.
دست های خودمان را می گذاشتیم و بعد، یک، دو، سه می گفتیم و هرکس دستش را زودتر روی سینه اش می گذاشت، نفر اول می شد.
2 یگان باید به خرمشهر می رفتند و یکی هم به قرارگاه نصر می رفت.
با همین دست بر سینه گذاشتن قرعه کشی را انجام دادیم.
دست هایمان هم خاکی بود.
کمی آن طرف تر در کنار جاده هم بی سیمچی ها ایستاده بودند و ما را نگاه می کردند.
صحنه خیلی قشنگی بود.
چون چیزی نبود که با آن قرعه کشی کنیم، مثلاً کاغذ سفیدی که روی آن اسم بنویسیم و آن را توی گردونه بیندازیم، این کار را کردیم.
اول هم دست مردانه با هم دادیم که یک نفرمان با تیپ خودش روی جاده بصره ـ خرمشهر در مرز عملیات کند و گلوگاه را ببندد.
این جاده راه اصلی تردد دشمن بود.
هر سه دستمان را روی هم گذاشتیم و قرعه کشی کردیم.
آن ها دست هایشان را زودتر روی سینه هایشان گذاشتند و من دیرتر.
قرار شد آن 2 نفر دور شهر بروند و من هم به شلمچه بروم.
چون من در قرعه کشی تک آوردم، تحت امر قرارگاه نصر قرار گرفتم.
حسین خرازی و احمد کاظمی هم قرار شد با قرارگاه فتح عمل کنند.
همه پذیرفتیم و قرار شد با قدرت وارد عملیات بشویم و جلو برویم تا خدای نکرده خدشه ای به عملیات وارد نشود.
فرماندهان رده بالاتر هم از روز اول که موضوع را به ما گفتند، نظرشان این بود که قرارگاه فتح با این یگان ها دور شهر عمل کند و قرارگاه نصر هم با استعداد جدیدش یعنی تیپ های 27 حضرت رسول (ص)، 7، ولی عصر، 22 بدر، 46 فجر و 25 کربلا از سپاه به علاوه تیپ 55 هوابرد و 23 نوهد از ارتش و همچنین تیپ 3 زرهی لشکر 16 به فرماندهی لهراسبی که ده تا تانک بیشتر نداشت، وارد عمل شود.
از نقطه صفر مرزی تا خرمشهر حدود 15 کیلومتر بود که باید جاده اصلی را می گرفتیم و جلو می رفتیم.
در ادامه هم باید به شرق رودخانه اروند می رفتیم که در آن محدوده، مرز داخل رودخانه بود.
منبع: رزاق زاده، امیر، در مسیر پیروزی: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت: مرتضی قربانی، جلد اول، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، 1398.
کلید واژه ها: عملیات بیت المقدس - سردار مرتضی قربانی - بیت المقدس - مرتضی قربانی - عملیات - مقدس - دوران دفاع مقدس - فرماندهان - قربانی - مرحله چهارم - تاریخ شفاهی - سردار - مرتضی - روایت - دفاع مقدس - خبرگزاری - قرارگاه - خواندنی - پیروزی - فرهنگی - اختصاص - گزارش - تاریخ - شفاهی - چهارم - دوران - مرحله - گروه - مسیر - دفاع
