چله بزرگ کار خودش را کرد!

زمستانی است بی سابقه، هوا سرمای استخوان سوزی دارد که در وصف نمی گنجد، به قول مادربزرگ چله بزرگ بلاخره کار خودش را کرد.

- برف این روزهای کردستان چنان ولوله ای در شهر راه انداخته که این حال و هوا مرا به یاد خاطرات پدربزرگ و مادربزرگ از سال های سرد می اندازد.

این سرما می تواند بازسازی صحنه هایی از خاطرات کهن مادربزرگ و پدربزرگ ها باشد با این تفاوت که دیگر آن شادی و شعف و شور و شوق قدیم را ندارد.

زمان هایی که زندگی ساده بود و به دور از تجملات، مردم یک رنگ بودند و همدل، روزهایی که تکنولوژی ما را در خود نبلعیده بود و زمستان و سوز سرما بهانه ای بود برای دورهمی ها و شب نشینی ها.

یاد روزهایی که در بغل پدربزرگ و مادربزرگ لم می دادیم و آن ها از زمستان های سخت روزگاران قدیم و اینکه برف چگونه مردم را خانه نشین می کرد؛ به یکباره با آمدن این برف زنده شد.

حسرت چنان برفی را داشتیم، همان تصویری که مادربزرگ مدام در ذهنمان تداعی می کرد! این روزها حال و هوای کردستان برفی است و یخبندان مردم شهر و روستا را خانه نشین کرده است؛ اما چه شد؟ چرا خبری از دورهمی ها نیست، مردم چرا آن همه منتظر بارش برف بودند اما همین که بر زمین نشست از سختی هایش آه و ناله سردادند؟ آن شور و شعفی که مادربزرگ می گفت کو کجا رفت؟ همیشه شنیدن داستان و خاطرات از زبان قدیمی ها به ویژه �