برف آمد؛ رد خدمت را گم نکنیم

سرما، کار، تاریکی شب، فریاد مسئول بالادستی و آتشی گرم و سکوت.

صحنه ای که در شب های سرد زمستانی زنجان برای ناصر تکرار می شود، شب هایی که گاه دما به منفی 16 درجه زیر صفر هم می رسد.

- شیفت شب آن ها شروع شده و همه گروه آماده هستند که کار را شروع کنند؛ از چند روز قبل هشدار جوی داده شده و همه می دانند که در این شب برفی چه باید کنند.

دو نفر از آن ها بر پشت خاور سوار شده اند؛ بیل به دست، کار را از شرقی ترین نقطه شهر آغاز می کنند.

هرم هوای سرد کار را سخت تر کرده، چون نفس کشیدن در وضعیتی که هم ماسک بر صورت داری و هم شال گردن، سخت است.

کامیون، شن و نمک را در کمتر از دو ساعت در محل هایی که اعلام شده، خالی کرد.

کمی استراحت در این وضعیت نعمت بزرگی است.

از این فرصت استفاده می کنیم، ناصر سر پا لیوان چای خود را محکم فشار می دهد تا شاید دستان یخ زده اش کمی گرم شود.

در رابطه با شرایط کار در این روزها می پرسم.

جرعه چای داغی که از فلاسک ریخته است را با تمام وجود قورت می دهد و می گوید: عادت کرده ایم.

من 15 سال است که در بخش خدمات شهری کار می کنم.

زمستان ها کار کمی سخت تر است، چون سرمای زنجان آزاردهنده است.

وی تصریح می کند: مثلاً امروز که بارش برف از شب شروع شده، حجم کار بسیار بالا است، چون بعد از شن پاشی باید معابر را برای تردد شهروندان پاکسازی کنیم.