از اهواز تا نیوکاسل؛ نفرت و لذت در دو لیگ برتر

حالِ بدِ تماشاگران ایرانی در لیگ برتر، در کنار حال خوب تماشاگران بازی نیوکاسل و تاتنهام، هر ایران دوستی را به تأمل وامی دارد که چرا فوتبال دوستان ما نباید مثل پاریسی ها و دورتموندی ها شاد و با لذت فوتبال را تماشا کنند نه با نفرت.

- عصر ایران؛ هومان دوراندیش- در یادداشت فوتبال داخلی را تماشا نکنید ، به این نکته پرداخته شد که مسابقات فوتبال داخلی، غالبا فی نفسه ارزش دیدن ندارند.

یعنی فاقد زیبایی و کیفیت قابل قبول هستند.

البته آدم حتی اگر عمیقا غرق تیله بازی هم بشود، بالاخره در آن بازی هم هیجانی می یابد و با آن مشغول می شود.

ولی به هر حال این نیز پندی است که وقتمان را صرف تماشای فوتبالی کنیم که ذاتا دیدنی است و جدا از لذت تماشا، نکته هایی هم به بینندگانش می آموزد.

یک سال قبل از اینکه کرونا ورزشگاه های فوتبال را خالی از تماشاگر کند، تلویزیون خودمان بازی تیم های تاتنهام و نیوکاسل در هفته اول لیگ برتر انگلستان را پخش می کرد.

بازی در ورزشگاه سنت جیمز پارک در شهر بندری نیوکاسل برگزار می شد و تاتنهام 2 بر 1 از نیوکاسل جلو بود.

کمی قبل تر از این بازی، در لیگ برتر فوتبال ایران درگیری های شدیدی بین تماشاگران استقلال و تراکتورسازی و نیز پرسپولیس و استقلال خوزستان پیش آمده بود.