گذری بر پیوند امام خمینی (س) و دانشجویان

شانزدهم آذر روز دانشجوست؛ به همین مناسبت به اختصار، گذری خواهیم داشت بر برآیند سیاست های رژیم شاه در دانشگاه ها، به ویژه اعزام دانشجو به خارج.

- این که چرا نسل جدیدی که دوران محمدرضا شاه، در خانواده های متمول، متوسط، روشنفکرِ طرفدار فرهنگ غرب به دنیا آمده، رشد کرده و با حمایت مادی و معنوی حکومت پهلوی سر از دانشگاه های ایران و جهان، به ویژه غرب در آوردند، سرانجام به انقلاب و امام خمینی پیوستند و بر رژیم شاه شوریدند؟ ممکن است هر کسی با مبانی و نگاه خاص، به علل و نتایج متعدد و خاصی برسد؛ اما ما فقط به یک مورد اشاره خواهیم کرد.

سیاست اعزام دانشجو آغاز جریان اعزام دانشجو به خارج، به دوره صفوی می رسد.

در دوره شاه عباس دوم به دلیل دشمنی ایران و اروپا با امپراتوری عثمانی، نوعی نزدیکی و ارتباط میان ایران و کشورهای اروپایی برقرار شد و برای نخستین بار شاه عباس در سال 1052 ش.

چند تن را برای یادگیری هنر به رم فرستاد.

اما روند اعزام دانشجو به صورت جدی و پیوسته، در عصر قاجار و به همت عباس میرزا صورت گرفت.

امیرکبیر نیز همین سیاست را دنبال کرد.

این روند از سال 1237 تا سال 1290 قطع شد و از سوی دولت کسی برای تحصیلات عالی به خارج فرستاده نشد.

دلیل آن هم استبداد ناصرالدین شاه و نگرانی وی از افکار آزادی خواهانه کسانی بود که از فرنگ باز می گشتند و همچنین