یک تجربه تاریخی؛ دانشجو بودن در پاندمی!

سال های پیش از کرونا، همین روزها دانشگاه رنگ و بوی دیگری داشت؛ رنگ و بویی از جنس مطالبه گری، تلاش برای تغییر و امیدواری.

- خیلی از دانشجویانی که دغدغه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشتند این روزها دست به کار می شدند تا خود را برای گردهمایی ها، مناظرات و جشن های پرشور 16 آذر آماده کنند.

هر چند عده ای دیگر هم تنها راه دانشگاه تا خوابگاه یا خانه را هر روز طی می کردند، بدون اینکه کاری به کار این مسائل داشته باشند.

اما حالا دو سالی می شود که دیگر نه خبری از شور و هیجان گردهمایی ها و مناظرات دانشجویی هست، نه کلاس های پر سر و صدا و نه دانشکده های شلوغ.

هر چند دانشگاه ها از همان اوایل، سامانه های مجازی را برای اجرای برنامه های فرهنگی اجتماعی و برگزاری کلاس ها تدارک دیدند اما این سامانه ها هیچ وقت نتواستند جای خالی حضور واقعی در فضای دانشگاه را پر کنند.

حالا دانشجویان خانه نشین شده اند و کلاس های حضوری و فضای دانشگاه، جایش را به یک گوشه از خانه پشت لپ تاپ و گوشی داده است.

هر چند جسته و گریخته، تعدادی از دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد وزارت علوم و البته بخش عمده ای از دانشجویان وزارت بهداشت سر کلاس درس حضوری رفته اند اما هنوز بخش اعظمی از دانشجویان وزارت علوم، مجازی درس می خوانند.