گونه های ادبی که جای شان خالی است

محمدرضا یوسفی با بررسی سیر تحولات اسطوره ها در ادبیات معتقد است جای ادبیات سمبولیک و ادبیات ناتورالیستی در ادبیات کودک و نوجوان بعد از انقلاب خالی است.

- این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با ایسنا درباره جایگاه حیوانات در ادبیات کودک و نوجوان ایران اظهار کرد: انسان از آغاز تاریخش، یعنی از زمانی که موجودیتش به عنوان انسان تثبیت می شود و از جانوران دیگر فاصله می گیرد، جهان پیرامونش از جمله جانوران برایش رازآمیز می شود.

از سوی دیگر انسان با جانوران درگیری چندسویه دارد؛ از یک طرف می خواهد آن ها را برای امرار معاش و صیانت از ذات شکار کند و از طرف دیگر بر این باور است که خود و حیوانات دیگر در مجموع بخشی از طبیعت هستند.

این نگاه انسان نخستین در قصه ها، داستان ها و اسطوره ها تجلی پیدا می کند؛ برای همین است در عصری که انسان ها باورهای چندایزدی دارند، حتی می بینیم ایزدان در مجسمه ها و داستان ها ترکیبی از انسان و حیوان هستند.

او با بیان این که حیوانات در برخی از ادیان تقدس دارند و با اشاره به اسطوره کیومرث ، افزود: تقدس و ارزشمندی حیوانات را در اسطوره کیومرث می بینید؛ او نخستین انسان است که با گاو شگفت انگیزش همراه است.

این همان گاوی است که در آیین های هندو، مصر باستان و میتراییسم می بینیم.