ناز «نرگس» خریدار ندارد/ نبود توجیه اقتصادی اسانس گیری گل نرگس در خراسان جنوبی !

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛ دست نوازش سرما که به همراه نوای نی چوپان در ارتفاعات می پیچید گل وحشی هم سرمست از این موسیقی، عطرش را در فضا می پراکند و همین عطر هم، چوپان و گله اش را به سمت این گل می کشاند طوری که چوپان با عطری که نرگس وحشی در کوه ها و دشت و دمن می افشاند پاییز و زمستان بیش از فصول دیگر برایش دوست داشتنی بود زیرا تنها گلی بود که نازش در فصل سرما خریدار داشت.

سال ها بود که چوپان بهار و تابستان را پشت سر می گذاشت و منتظر می ماند تا آبان به نیمه برسد، چشمش به چشم نرگس بیفتد و با عطر آن جانی تازه در کالبدش دمیده شود در یکی از سال ها تصمیم گرفت که این گل وحشی را به باغچه خانه آورده و اهلیش کند تا اهالی خانه هم مانند او در فصلی که پایان حیات دیگر گل ها و گیاهان در طبیعت است بهار را در زمستان به نظاره بنشینند.

 این سرآغازی شد برای اهلی کردن نرگس در دیار خوسف و این کوه هم به کوه نرگسی یا نرگس کوه مشهور شد و روستاهای دستگرد و آریش که در دامنه این کوه قرار دارند مبدأ انتشار گل نرگس به دیگر نقاط شهرستان و استان شدند.

حالا 6 قرن است که به همت این چوپان، مردمان خوسف هم هر سال از نیمه های آبان تا نیمه های دی ماه نرگس می چینند و نیم قرن هم شده که این گل جنبه تجاری پیدا کرده زیرا تا قبل از آن مردمان این دیار، نرگس را بیشتر برای هدیه داد�