رزمنده و جانباز دیروز، دندانپزشک خیر و جهادگر امروز/ در این مطب دفاع مقدس ادامه دارد

اینجا همه یک درد دارند، آن هم درد دندان؛ امانشان را بریده و برای رهایی از این درد خود را به مطب دندانپزشک رسانده اند؛ مثلا پسر کوچکی که زانوی شلوارش 2 قالپاق (یاماخ) خورده و نشان از زلزله بودنش دارد، چنان ساکت و آرام در گوشه ای نشسته و صورتش را به شانه مادر جوانش تکیه داده است تا بلکه کمی دردش فرو نشیند.

یا زن و شوهر پا به سن گذاشته ای که برای ترمیم دندان های مصنوعی حاج خانم آمده اند و یا آقای مهندسی که قرار است از شر دندان عقل بالایی خود خلاص شود.

در اینجا تقریبا از همه اقشار مردمی می توان دید و این بسیار جلب توجه می کند.

البته چندین سوال ژورنالیستی هم در ذهن ام ایجاد شده، مگر نمی گویند هزینه های دندانپزشکی زیاد است و هر کسی از عهده آن برنمیاد، نکند کار این دندانپزشک خوب نباشد؟ اما کسی که این دکتر را معرفی کرده بود از خبرگی اش زیاد تعریف می کرد، اصلا شاید هم دفترچه بیمه، هزینه درمانشان را تقبل خواهد کرد و یا الحمدالله وضعیت مردم خیلی خوب شده و مصداق سخن معروف فقر یعنی تا آرنج طلا در دست داشته باشی ولی دهانت پر از دندان خراب باشد، نیستند.

در همین افکار بودم که مرد میانسالی وارد اتاق انتظار شد و به خانم منشی گفت که یک ماهی است که خانوادگی درگیر کرونا بودیم، از این رو قسط مان عقب افتاده و اگر امکانش باشد، امروز کمی از آن قسط را پر