فوتبال؛ غیرتکراری ترین تکرار جهان

فوتبال از یک لحاظ پدیده ای منحصر بفرد است.

اگر بخواهم آن را در خلاصه ترین کلام ممکن بیان کنم می نویسم: غیرتکراری ترین تکرار جهان.

فوتبال پدیده ای است که خیلی راحت می توان آن را به 90 دقیقه، 11 بازیکن، یک توپ و چند داور تقلیل داد اما همین عوامل ساده می توانند هر بار قصه ای تازه بسازند.

این قصه برای بسیاری می شود خاطره ای از زندگی.

خیلی ها هستند که زخم گلی را که تیم شان سال ها قبل در یک بازی خورده است تا آخر عمر حمل می کنند و هر بار که به یادش می افتند جایش درد می کند.

خیلی ها هم هستند شادی یک گل را مرهم تمام دردهای عمرشان می دانند و بارها و بارها با مرور آن لذت دردها را تسکین می دهند.

هر بار که در شروع یک لیگ قرار می گیریم، انگار دفترچه خاطرات خود را باز می کنیم تا از میان نود دقیقه ها و اتفاقات قبل و بعد از آن خواستنی ها و ناخواستنی را در این دفتر ثبت کنیم.

در پایان همان لیگ همه ما آدم های متفاوتی می شویم.

آدم هایی سنگین تر ، پر از خاطره های فوتبالی بیشتر.

می شود همه آن حرف های همیشه را یک بار دیگر هم نوشت، همان حرف ها که می دانیم و می دانید.

می شود با هم از کاستی ها گفت، از همه آن عوامل فنی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی که نیست و بارها و بارها درباره اش بحث کردیم و خواهیم کرد.