خبرنگار زندگی شخصی خود نباشیم/ اگر عکس نگذارم می گویند خوشبخت نیست!

سبک زندگی خبرنگاری و روایت گری یکی از آسیب های جدی سال های اخیر است.

به گونه ای که آدم ها خیال می کنند برای حاضری زدن در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی باید راوی و خبرنگار زندگی شخصی خودشان باشند.

- گروه خانواده:با رونق گرفتن شبکه های اجتماعی میان همه مردم نیاز به تولید محتوا در آن برای همه آدم ها احساس شد.

به گونه ای که افراد مختلف با سبک و سیاق خودشان تلاش می کردند در این جهان تازه فعالیت کنند.

اولین و دم دست ترین نوع فعالیت روزمره نویسی بود.

به گونه ای که آدم ها احساسات عواطف و حتی گفتگو های درونی شان را به منطور شریک کردن دیگران در آن حس و حال در شبکه به اشتراک می گذاشتند و به مرور با رونق گرفتن اینستاگرام عکس ها نیز به چرخه تولیدمحتواهای مجازی اضافه شدند و از آن جایی که تولید عکس از روزمرگی کار به مراتب آسان تری تا تولید متن و محتوا بود میان همه عموم رونق گرفت و آن ها احساس کردند برای حاضری زدن در فضای شبکه عکس های مختلفی از روزمرگی ها و اتفاقات شخصی شان را منتشر کنند.

احساسی که به مرور تبدیل به یک چالش جدی برای برخی شد.

به گونه ای که اگر خبری از خودشان ندهند چیزی را از دست داده اند.

آن ها خبرنگار زندگی شخصی خودشان شده بودند.