پیغام فتح| گمنامی در اوج نیکنامی؛ روایتی از بزرگ منشی فرماندهی که در رکاب حاج قاسم قدم برمی داشت

می گفت آن چه مقدس است، دفاع است! دفاع از حریم وطن، حریم اهل بیت، ناموس و .

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، شمال یا جنوب، داخل کشور یا خارج از کشور تفاوتی ندارد! هر نقطه ای ناامنی را در کمین ناموس مسلمانان ببینیم باید رگ غیرتمان باد کُند! باید در آن جا حضور پیدا کنیم! همین اخلاص باعث برکت در عمر و توفیق خدمت او به مردم شد.

از قبل از مبدا تاریخ عشق، انقلاب اسلامی، تا بعد از دفاع از حریم وطن در اهواز و شلمچه و سپس در عراق و سوریه، خود را وقف مردم کرده بود.

اصل و اساس زندگی اش تنها یک کلمه بود! رضای خدا.

و آن چه برایش کم اهمیت و بی رنگ بود، عنوان و سمت شغلی بود.

حاج رسول استوار محمود آبادی! یا به قول خودش، سرباز ولایت، کوله باری از جراحات و ریه ‎ های شیمیایی را بر دوش می کشید، اما حتی با همین در جبهه مقاومت شد و به ستیز با شیطان تزویر پرداخت و در مسیر سیر و سلوک الهی آخر به آرزوی دیرینه اش رسید و شهد شیرین تر از عسلِ شهادت را نوشید.

اولین جرقه های جهاد و ظلم ستیزی وقتی درون او شعله ور شد که سال 59 در کنار شهید محراب، آیت الله دستغیب قرار گرفت و مرید او شد و به جنگ خان زاده های ظالم فیروزآباد رفت و اولین زخم در ناحیه پا، همانجا به جسمش وارد شد.