مدل حکمرانی شرکتی در شرکت نفت/ چرا جلسات مجمع عمومی شرکت نفت برگزار نمی شود؟

یکی از معضلات عمده در طراحی ترکیب اعضای هیئت مدیره شرکت های دولتی، عضویت مدیران ارشد اجرایی شرکت بالأخص معاونان مدیرعامل در هیئت مدیره «به صورت هم زمان و با حفظ جایگاه اجرایی خود» است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، ادبیات نظری و تجربیات بین المللی تأیید می کند که راهبری بهینه شرکت های بزرگ دولتی، وابستگی بالایی به تعریف درست ساختارِ ارکان، وظایف آن ها و روابط و فرآیندهای فی مابین دارد.

ترکیب اعضای هیئت مدیره یکی از مؤلفه های ساختاری این مسئله است که اثر قابل توجهی بر راهبری کارآمد در شرکت ها و اتخاذ تصمیمات صحیح و بهینه دارد.

یکی از معضلات عمده در طراحی ترکیب اعضای هیئت مدیره شرکت های دولتی، عضویت مدیران ارشد اجرایی شرکت (بالأخص معاونان مدیرعامل) در هیئت مدیره به صورت هم زمان و با حفظ جایگاه اجرایی خود است.

به عنوان مثال در شرکت ملی نفت ایران، اعضای هیئت مدیره همان مدیران اجرایی و معاونین مدیرعامل شرکت ملی نفت هستند، در حالی که طبق قاعده گفته شده باید اعضای هیئت مدیره و تیم مدیران اجرایی و معاونین مدیرعامل از یکدیگر کاملا مستقل باشد تا هیئت مدیره نقش نظارتی خود را به خوبی ایفا کند.

در حال حاضر اعضای هیئت مدیره شرکت ملی نفت تعدادی از مدیران اجرایی هستند که همگی آنها توسط مدیرعامل شرکت ملی نفت منصوب شده ا�