جواب استاد «شهریار» به پان ترکیست ها با یک بیت شعر نامشهور

27 شهریور سال 1367 شمسی، استاد «شهریار» درگذشت؛ شاعری که ترک زبان ها بیش از فارسی زبان ها قدر او را می دانند و فارسی زبان ها بیش از ترک زبان ها! اینطوری است که روز درگذشت یک شاعر ترک زبان «روز شعر و ادب فارسی» نام گذاری شده است! - همین دیروز گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: فقط نام اصلی اش، سیدمحمد حسین بهجت تبریزی را ممکن است بعضی ها ندانند وگرنه شهریار را که اغلب ایرانی ها می شناسند و درباره اش کم یا زیاد می دانند.

وضعیت ترک زبانان نسبت به شهریار چگونه است؟ شهریار شاعر اصلی است برای بسیاری از ترک زبانان و برای بسیاری اصلا غیر از او شاعری نیست؛ خیلی هایشان جز از شهریار یک بیت هم از اشعار شاعر دیگری حفظ نیستند.

حق هم دارند؛ یک شعر دارد که انگار در زبان ترکی شعر را شروع کرده و تمام کرده و اگر همان یک شعر باشد، دیگر چیزی کم نیست و اگر همان یک شعر نباشد، دیگر اصلا شعری نیست؛ حیدر بابایه سلام که یعنی به حیدربابا سلام.

حیدر بابا کوهی است در مجاورت روستای خشکناب که روستای اجدادی شهریار است.

برای ترک زبانان، شعری است بلند که هر کسی هر بار می شنود، گریه خواهد کرد حتما یک جایی از شعر؛ اینجا نشد آنجا.

مگر آنکه کم سال باشد وگرنه هر کسی زندگی را شناخته باشد و رسم زندگی را دیده باشد، شکی نیست که با شنیدنش گریه می کند یا بعدا می رود یک خلوت