چگونه امام موسی کاظم (ع) تشیع را در اوج فشار حفظ کرد؟

جریان مناظره و گفت و گوی بین امام کاظم(ع) و هارون الرشید، بهترین گواه و شاهد بر این است که خاندان پیامبر(ص) و پیشوایان معصوم(ع)، یکی از اهدافشان نابودی ظلم و ستم و اقامه حق و عدالت (تشکیل حکومت اسلامی) بوده است.

- امام کاظم علیه السلام هنگام نماز با تمام وجود و حضور قلب به درگاه الهی می ایستاد و اشک هایش جاری می شد، قلبش به تپش در می امد و از شوق و خوف خدا، لرزه بر اندامش می افتاد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ؛ امام موسی بن جعفر علیهما السلام ملقب به (زین المجتهدین، عبد صالح و کاظم) و مکنی به (ابواسماعیل، ابوعلی و ابوالحسن) در هفتم ماه صفر سال 128 هجری(بنا به قولی) و در اواخر ماه ذی الحجه(بنا به قولی دیگر) در قریه ای به نام (ابواء) در اطراف مدینه چشم به جهان گشود.

پدر بزرگوارش، امام ششم، حضرت جعفر بن محمد الصادق علیهما السلام و مادر ارجمندش خانم(حمیده) می باشد.

دوران رشد و تربیت و نوجوانی و جوانی را در دامان مادر گرامی اش و پدر ارجمندش طی کرد.

امامت و رهبری ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 148 هجری اغاز شد و پس از حدود 55 سال زندگانی و 20 سال امامت در 183 هجری(186 هجری) با توطیه خلیفه فاسد زمان، هارون عباسی(170-193 هجری) پس از عمری در زندان سندی بن شاهک در بغداد به شهادت رسید.