یک «شهر» ما را نمی بیند

دستفروشی در دالان های مترو تنها راهی است که برایشان باقی مانده و حتی در روزهایی که تهران از فرط گسترش ویروس کرونا، تعطیل یا نیمه تعطیل است بازهم در واگن ها حضور دارند.

- آیا شهرداری تهران این زن های مستاصل و ناچار را به عنوان یک واقعیت مسلم شهری می پذیرد و درخواست می کند برایشان تعداد مناسبی دوز واکسن کرونا بفرستند؟! آیا حاضر هستند اینها را دقیقاً مانند رانندگان تاکسی یا رانندگان اتوبوس به عنوان شاغلان در فضای شهر به حساب بیاورند و نگران جان شان شوند؟! به گزارش سایت قطره و به نقل ازایلنا، بازه سنی این زن ها متفاوت است، از 18ساله در میانشان هست تا 60 و یا حتی 70 ساله.

دستفروشی در دالان های مترو تنها راهی است که برایشان باقی مانده و حتی در روزهایی که تهران از فرط گسترش ویروس کرونا، تعطیل یا نیمه تعطیل است بازهم در واگن ها حضور دارند؛ جای دیگری برای رفتن ندارند، نان درآوردن به راستی سخت و دشوار است و این روزها با این تورم سرسام آور، دشوار تر هم شده است.

می گوید: می دانم جانم در معرض خطر است اما چاره دیگری ندارم یا باید کنار خیابان دستفروشی کنم یا بیایم در فضای خفه و سرپوشیده مترو اما کنار خیابان اصلاً مشتری نیست از صبح تا شب اگر کنار یک اتوبان بنشینم حتی یک ماشین هم ترمز نمی زند که ببیند در بساطم چه دارم؛ باز در این مترو زن ها گاهی از ما خرید می کنند.